اضطراب بخشی طبیعی از زندگی است. برای مثال، ممکن است قبل از صحبت در یک گروه یا در یک مصاحبه شغلی، احساس اضطراب کرده باشید. در کوتاه مدت، اضطراب تنفس و ضربان قلب شما را افزایش می‌دهد و جریان خون را به مغز شما، جایی که به آن نیاز دارید، متمرکز می‌کند. این واکنش فیزیکی شما را برای رویارویی با یک موقعیت شدید آماده می‌کند. تجربیات پر استرس زندگی ممکن است خطر ابتلا به اختلال اضطراب را نیز افزایش دهد. علائم ممکن است بلافاصله یا سالها بعد شروع شود. داشتن یک بیماری جدی پزشکی یا یک اختلال مصرف مواد نیز می‌تواند منجر به اختلال اضطراب شود.
سیستم عصبی مرکزی
اضطراب و حملات پانیک طولانی مدت می‌تواند باعث شود مغز شما هورمون‌های استرس را به طور منظم ترشح کند. این می‌تواند فراوانی علائمی مانند سردرد، سرگیجه و افسردگی را افزایش دهد. هنگامی که احساس اضطراب و استرس می‌کنید، مغز شما سیستم عصبی شما را با هورمون‌ها و مواد شیمیایی که برای کمک به شما در پاسخ به یک تهدید طراحی شده‌اند پر می‌کند. آدرنالین و کورتیزول دو نمونه هستند.
در حالی که برای رویدادهای گاه به گاه پر استرس مفید است، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض هورمون‌های استرس می‌تواند در دراز مدت برای سلامت جسمانی شما مضر باشد. به عنوان مثال، قرار گرفتن طولانی مدت در معرض کورتیزول می‌تواند به افزایش وزن کمک کند.
سیستم قلبی عروقی
اختلالات اضطرابی می‌توانند باعث ضربان قلب سریع، تپش قلب و درد قفسه سینه شوند. همچنین ممکن است در معرض خطر افزایش فشار خون و بیماری قلبی باشید. اگر قبلاً بیماری قلبی دارید، اختلالات اضطرابی ممکن است خطر ابتلا به حوادث عروق کرونر را افزایش دهد.
سیستم دفعی و گوارشی
اضطراب بر سیستم دفعی و گوارشی شما نیز تأثیر می‌گذارد. ممکن است معده درد، حالت تهوع، اسهال و سایر مشکلات گوارشی داشته باشید. از دست دادن اشتها نیز ممکن است رخ دهد.
ممکن است بین اختلالات اضطرابی و ایجاد سندرم روده تحریک پذیر (IBS) پس از عفونت روده ارتباطی وجود داشته باشد. IBS می‌تواند باعث استفراغ، اسهال یا یبوست شود.
سیستم ایمنی
اضطراب می‌تواند پاسخ استرس پرواز یا مبارزه شما را تحریک کند و سیل مواد شیمیایی و هورمون‌هایی مانند آدرنالین را وارد سیستم شما کند. در کوتاه مدت، نبض و تعداد تنفس شما افزایش می‌یابد، بنابراین مغز شما می‌تواند اکسیژن بیشتری دریافت کند. این شما را برای واکنش مناسب به یک موقعیت شدید آماده می‌کند. حتی ممکن است سیستم ایمنی بدن شما برای مدت کوتاهی تقویت شود. با استرس‌های گاه به گاه، وقتی استرس از بین می‌رود، بدن شما به عملکرد عادی باز می‌گردد.
اما اگر مکرراً احساس مضطرب و استرس می‌کنید یا برای مدت طولانی طول می‌کشد، بدن شما هرگز سیگنال بازگشت به عملکرد طبیعی را دریافت نمی‌کند. این می‌تواند سیستم ایمنی شما را تضعیف کند و شما را در برابر عفونت‌های ویروسی و بیماری‌های مکرر آسیب پذیرتر کند. همچنین، در صورت داشتن اضطراب، واکسن‌های معمولی شما ممکن است به خوبی کار نکنند.
دستگاه تنفسی
اضطراب باعث تنفس سریع و کم عمق می‌شود. اگر به بیماری انسداد مزمن ریه (COPD) مبتلا هستید، ممکن است در معرض خطر بستری شدن در بیمارستان به دلیل عوارض مرتبط با اضطراب باشید. اضطراب همچنین می‌تواند علائم آسم را بدتر کند.
سایر اثرات
اختلال اضطراب می‌تواند علائم دیگری ایجاد کند، از جمله:
- سردرد
- تنش عضلانی
- بیخوابی
- افسردگی