نوشته های وبلاگ  "2022"  از "اردیبهشت"

پرکاری تیروئید می‌تواند ناشی از تعدادی از شرایط باشد، از جمله بیماری گریوز، بیماری پلامر و تیروئیدیت. تیروئید شما یک غده پروانه‌ای شکل کوچک در قاعده گردن، درست زیر سیب آدم است. غده تیروئید تأثیر زیادی بر سلامت شما دارد. هر جنبه‌ای از متابولیسم شما توسط هورمون‌های تیروئید تنظیم می‌شود.

غده تیروئید شما دو هورمون اصلی تیروکسین (T4) و تری یدوتیرونین (T3) تولید می‌کند که بر هر سلول بدن شما تأثیر می‌گذارد. آنها سرعت استفاده بدن از چربی‌ها و کربوهیدرات‌ها را حفظ می‌کنند، به کنترل دمای بدن شما کمک می‌کنند، بر ضربان قلب شما تأثیر می‌گذارند و به تنظیم تولید پروتئین کمک می‌کنند. تیروئید شما همچنین هورمونی تولید می‌کند که به تنظیم مقدار کلسیم خون (کلسی تونین) کمک می‌کند.

دلایل تیروکسین بیش از حد (T4)

به طور معمول، تیروئید شما مقدار مناسبی از هورمون‌ها را ترشح می‌کند، اما گاهی اوقات T4 بیش از حد تولید می‌کند. این ممکن است به دلایل مختلفی رخ دهد، از جمله:

بیماری گریوز: بیماری گریوز یک اختلال خود ایمنی است که در آن آنتی بادی‌های تولید شده توسط سیستم ایمنی بدن، تیروئید شما را برای تولید بیش از حد T4 تحریک می‌کند. این شایع ترین علت پرکاری تیروئید است.

ندول های تیروئید پرکار (آدنوم سمی، گواتر چند ندولار سمی یا بیماری پلامر): این شکل از پرکاری تیروئید زمانی رخ می‌دهد که یک یا چند آدنوم تیروئید شما T4 بیش از حد تولید کند. آدنوم بخشی از غده است که خود را از بقیه غده جدا کرده است و توده‌های غیر سرطانی (خوش خیم) ایجاد می‌کند که ممکن است باعث بزرگ شدن تیروئید شود.

تیروئیدیت: گاهی اوقات غده تیروئید شما ممکن است پس از بارداری به دلیل یک بیماری خودایمنی یا به دلایل ناشناخته ملتهب شود. التهاب می‌تواند باعث شود هورمون تیروئید اضافی ذخیره شده در غده به جریان خون شما نشت کند. برخی از انواع تیروئیدیت ممکن است باعث درد شوند، در حالی که برخی دیگر بدون درد هستند.

عوامل خطر

عوامل خطر پرکاری تیروئید عبارتند از:

• سابقه خانوادگی، به ویژه بیماری گریوز
• سابقه شخصی برخی از بیماری‌های مزمن مانند دیابت نوع 1، کم خونی خطرناک و نارسایی اولیه آدرنال
• عوارض

پرکاری تیروئید می‌تواند به تعدادی از عوارض منجر شود:

مشکلات قلبی: برخی از جدی ترین عوارض پرکاری تیروئید شامل قلب می‌شود. اینها شامل ضربان قلب سریع، یک اختلال ریتم قلب به نام فیبریلاسیون دهلیزی است که خطر سکته مغزی را افزایش می‌دهد و نارسایی احتقانی قلب، وضعیتی که در آن قلب شما نمی‌تواند به اندازه کافی خون گردش کند تا نیازهای بدن شما را برآورده کند.

پوست قرمز و متورم: در موارد نادر، افراد مبتلا به بیماری گریوز دچار درموپاتی گریوز می‌شوند. این بر روی پوست تأثیر می‌گذارد و باعث قرمزی و تورم می‌شود که اغلب در ساق پا و پا ایجاد می‌شود.

بحران تیروتوکسیک پرکاری تیروئید همچنین شما را در معرض خطر بحران تیروتوکسیک قرار می‌دهد. تشدید ناگهانی علائم شما که منجر به تب، نبض سریع و حتی هذیان می‌شود. اگر این اتفاق افتاد، به دنبال مراقبت‌های پزشکی فوری باشید.

هنگامی که تیروئید شما به اندازه کافی هورمون تولید نمی‌کند، تعادل واکنش‌های شیمیایی در بدن شما می‌تواند به هم بخورد. دلایل مختلفی می‌تواند وجود داشته باشد، از جمله بیماری خودایمنی، درمان پرکاری تیروئید، پرتودرمانی، جراحی تیروئید و برخی داروها.

تیروئید شما یک غده پروانه‌ای شکل کوچک است که در قسمت جلوی گردن، درست زیر گلو آدم قرار دارد. هورمون‌های تولید شده توسط غده تیروئید، تری یدوتیرونین (T3) و تیروکسین (T4) تأثیر زیادی بر سلامت شما دارند و بر تمام جنبه‌های متابولیسم شما تأثیر می‌گذارند. این هورمون‌ها همچنین بر کنترل عملکردهای حیاتی مانند دمای بدن و ضربان قلب تأثیر می‌گذارند.

کم کاری تیروئید زمانی رخ می‌دهد که غده تیروئید نتواند به اندازه کافی هورمون تولید کند. کم کاری تیروئید ممکن است به دلیل تعدادی از عوامل، از جمله:

• بیماری خودایمنی: شایع ترین علت کم کاری تیروئید یک اختلال خود ایمنی است که به نام تیروئیدیت هاشیموتو شناخته می‌شود. اختلالات خودایمنی زمانی اتفاق می‌افتد که سیستم ایمنی بدن آنتی‌بادی‌هایی تولید می‌کند که به بافت‌های شما حمله می‌کنند. گاهی اوقات این فرآیند غده تیروئید شما را درگیر می‌کند.

دانشمندان مطمئن نیستند که چرا این اتفاق می‌افتد، اما احتمالا ترکیبی از عوامل، مانند ژن‌های شما و یک محرک محیطی است. با این حال، این آنتی بادی‌ها بر توانایی تیروئید برای تولید هورمون تأثیر می‌گذارند.

• پاسخ بیش از حد به درمان پرکاری تیروئید: افرادی که بیش از حد هورمون تیروئید تولید می‌کنند (پرکاری تیروئید) اغلب با ید رادیواکتیو یا داروهای ضد تیروئید درمان می‌شوند. هدف از این درمان‌ها بازگرداندن عملکرد تیروئید به حالت عادی است. اما گاهی اوقات، اصلاح پرکاری تیروئید می‌تواند منجر به کاهش بیش از حد تولید هورمون تیروئید شود و در نتیجه کم کاری تیروئید دائمی ایجاد شود.
• جراحی تیروئید: برداشتن تمام یا بخش بزرگی از غده تیروئید می‌تواند تولید هورمون را کاهش دهد یا متوقف کند. در این صورت، شما باید تا آخر عمر هورمون تیروئید مصرف کنید.
• پرتو درمانی: پرتوهای مورد استفاده برای درمان سرطان‌های سر و گردن می‌تواند غده تیروئید شما را تحت تاثیر قرار دهد و ممکن است منجر به کم کاری تیروئید شود.
• داروها: تعدادی از داروها می‌توانند به کم کاری تیروئید کمک کنند. یکی از این داروها لیتیوم است که برای درمان برخی اختلالات روانپزشکی استفاده می‌شود. اگر دارو مصرف می‌کنید، از پزشک خود در مورد تأثیر آن بر غده تیروئید خود سوال کنید.

در موارد کمتر، کم کاری تیروئید ممکن است ناشی از یکی از موارد زیر باشد:

• بیماری مادرزادی: برخی از نوزادان با غده تیروئید معیوب یا بدون غده تیروئید متولد می‌شوند. در بیشتر موارد، غده تیروئید به دلایل نامعلومی به طور طبیعی رشد نکرده است، اما برخی از کودکان یک نوع ارثی از این اختلال را دارند. اغلب، نوزادان مبتلا به کم کاری مادرزادی تیروئید در بدو تولد طبیعی به نظر می‌رسند. این یکی از دلایلی است که اکثر نقاط کشور اکنون به غربالگری تیروئید نوزاد نیاز دارند.
• اختلال هیپوفیز: یک علت نسبتاً نادر کم کاری تیروئید، نارسایی غده هیپوفیز در تولید کافی هورمون محرک تیروئید (TSH) است. معمولاً به دلیل یک تومور خوش خیم غده هیپوفیز.
• بارداری: برخی از زنان در طول بارداری یا بعد از آن دچار کم کاری تیروئید می‌شوند (کم کاری تیروئید پس از زایمان)، اغلب به این دلیل که آنتی بادی‌هایی برای غده تیروئید خود تولید می‌کنند. کم کاری تیروئید در صورت عدم درمان، خطر سقط جنین، زایمان زودرس و پره اکلامپسی را افزایش می‌دهد. وضعیتی که باعث افزایش قابل توجه فشار خون زنان در سه ماه آخر بارداری می‌شود. همچنین می تواند به طور جدی روی جنین در حال رشد تأثیر بگذارد.

شما می‌توانید فقط مقدار محدودی غذا در یک روز بخورید. برای به حداکثر رساندن مقدار مواد مغذی دریافتی، منطقی است که با انتخاب غذاهایی که بیشترین مقدار و تنوع مواد مغذی را دارند، بودجه کالری خود را عاقلانه خرج کنید.

1. ماهی قزل آلا

همه ماهی‌ها یکسان خلق نشده اند. ماهی سالمون و سایر انواع ماهی‌های چرب حاوی بیشترین اسیدهای چرب امگا 3 هستند. امگا 3 برای عملکرد مطلوب بدن شما بسیار مهم است. آنها با بهبود رفاه و کاهش خطر ابتلا به بسیاری از بیماری‌های جدی مرتبط هستند.

اگرچه ماهی قزل آلا عمدتاً به دلیل ترکیب مفید اسیدهای چرب آن ارزشمند است، اما مقادیر زیادی از مواد مغذی دیگر را نیز در خود جای داده است. یک وعده 100 گرمی ماهی آزاد اقیانوس اطلس حاوی حدود 2.2 گرم امگا 3، همراه با مقدار زیادی پروتئین حیوانی با کیفیت بالا و ویتامین‌ها و مواد معدنی فراوان، از جمله مقادیر زیادی منیزیم، پتاسیم، سلنیوم و ویتامین های B است.

2. کلم پیچ

از میان همه سبزی های برگ دار، کلم پیچ پادشاه است. سرشار از ویتامین ها، مواد معدنی، فیبر، آنتی اکسیدان ها و ترکیبات فعال زیستی مختلف است. کلم پیچ به خصوص سرشار از ویتامین C، ویتامین A، ویتامین K1 است. همچنین حاوی مقادیر زیادی ویتامین B6، پتاسیم، کلسیم، منیزیم، مس و منگنز دارد.

کلم پیچ حتی ممکن است سالم تر از اسفناج باشد. هر دو بسیار مغذی هستند، اما کلم پیچ دارای اگزالات کمتری است، موادی که می توانند مواد معدنی مانند کلسیم را در روده شما متصل کرده و از جذب آنها جلوگیری کنند.

3. سیر

سیر واقعا یک ماده شگفت انگیز است. این می تواند انواع غذاهای ملایم را خوشمزه کند و بسیار مغذی است. سرشار از ویتامین های C، B1 و B6 و همچنین کلسیم، پتاسیم، مس، منگنز و سلنیوم است. سیر همچنین دارای ترکیبات گوگردی مفیدی مانند آلیسین است.

بسیاری از مطالعات نشان می دهد که آلیسین و سیر ممکن است فشار خون و همچنین کلسترول تام و LDL (بد) را کاهش دهند. همچنین به افزایش کلسترول HDL (خوب) کمک می کند و به طور بالقوه خطر بیماری قلبی را کاهش می دهد.

سیر همچنین دارای خواص مختلفی برای مبارزه با سرطان است. برخی از مطالعات قدیمی نشان می دهد که افرادی که سیر زیادی می خورند در معرض خطر بسیار کمتری برای ابتلا به چندین سرطان رایج، به ویژه سرطان روده بزرگ و معده هستند. سیر خام همچنین دارای خواص ضد باکتریایی و ضد قارچی قابل توجهی است.

4. سیب زمینی

سیب زمینی سرشار از پتاسیم، منیزیم، آهن، مس و منگنز است. آنها همچنین حاوی ویتامین C و بیشتر ویتامین‌های B هستند. آنها حاوی اندکی از تقریباً هر ماده مغذی مورد نیاز شما هستند. گزارش هایی از مردم وجود دارد که برای مدت طولانی با چیزی جز سیب زمینی زندگی می کنند.

چند نوع اصلی ریزش مو وجود دارد که هر کدام دلایل زمینه‌ای متفاوتی دارند.

آلوپسی آندروژنیک

آلوپسی آندروژنیک به ریزش موی ارثی مانند طاسی با الگوی مردانه یا طاسی الگوی زنانه اشاره دارد. این شایع ترین علت ریزش مو است که تا حد 50 درصد مردم به آن دچار هستند.

ریزش مو مربوط به آلوپسی آندروژنیک به تدریج اتفاق می‌افتد. در حالی که برخی از افراد ممکن است در اوایل بلوغ ریزش مو را تجربه کنند.

آلوپسی آره آتا

آلوپسی آره آتا یک بیماری خود ایمنی است که باعث می شود سیستم ایمنی بدن شما به فولیکول‌های مو حمله کند و در نتیجه لکه‌های طاس ایجاد شود که می تواند از کوچک تا بزرگ متغیر باشد. در برخی موارد ممکن است منجر به ریزش کامل مو شود. علاوه بر ریزش مو در پوست سر، برخی از افراد مبتلا به آلوپسی آره آتا موهای ابرو، مژه یا سایر قسمت‌های بدن خود را از دست می‌دهند.

آناژن افلوویوم

آناژن افلوویوم شامل ریزش سریع مو می‌شود. این معمولاً به دلیل پرتو درمانی یا شیمی درمانی اتفاق می‌افتد. معمولاً پس از توقف درمان، موها دوباره رشد می‌کنند.

تلوژن افلوویوم

تلوژن افلوویوم نوعی ریزش موی ناگهانی است که در اثر شوک عاطفی یا جسمی، مانند یک رویداد آسیب‌زا، دوره استرس شدید یا یک بیماری جدی ایجاد می‌شود. همچنین ممکن است به دلیل تغییرات هورمونی اتفاق بیفتد، مانند موارد زیر:

• بارداری
• زایمان
• یائسگی

سایر علل بالقوه تلوژن افلوویوم عبارتند از:

سوء تغذیه

• برخی از اختلالات غدد درون ریز
• شروع یا توقف کنترل بارداری هورمونی

انواع مختلفی از داروها نیز می‌توانند باعث آن شوند، از جمله:

• ضد انعقادها
• داروهای ضد تشنج
• رتینوئیدهای خوراکی
• مسدود کننده های بتا
• داروهای تیروئید

کچلی

کچلی که به آن کرم حلقوی پوست سر نیز می‌گویند، یک عفونت قارچی است که می تواند پوست سر و ساقه مو را تحت تاثیر قرار دهد. باعث ایجاد لکه های طاسی کوچک می‌شود که پوسته پوسته و خارش دار هستند. با گذشت زمان، اندازه این تکه‌ها افزایش می‌یابد.

علائم دیگر عبارتند از:

• موهای شکننده که به راحتی می‌شکنند
• حساسیت پوست سر
• لکه‌های پوسته پوسته ای که خاکستری یا قرمز به نظر می‌رسند
• با داروهای ضد قارچ قابل درمان است.

آلوپسی کششی

آلوپسی کششی ناشی از فشار و کشش بیش از حد بر روی مو است، اغلب به دلیل حالت‌های بد مو مانند قیطان، دم اسبی یا کش مو است.

علل دیگر

بیماری‌هایی که باعث ایجاد ریز مو می‌شوند، مانند لیکن پلان و برخی از انواع لوپوس، می‌توانند منجر به ریزش دائمی مو در اثر جای زخم شوند. اگر ریزش مو دارید بهتر است هرچه سریعتر نزد یک متخصص پوست و مو بروید تا درمان شما زودتر شروع شود.

همه افراد روی چانه خود مو دارند و این کاملا طبیعی است. همه ما فولیکول‌های مخملی داریم که موهای بسیار ظریف و ریز رنگ روشنی تولید می‌کنند که اغلب به آن «فوز هلو» می‌گویند. موی Vellus هدفی را دنبال می کند و آن کمک به تنظیم دمای بدن ما است.

در دوران بلوغ، افزایش تولید هورمون آندروژن باعث می‌شود که این فولیکول‌ها بزرگ‌تر شوند و شروع به ساختن موهای انتهایی کنند که بلندتر، درشت‌تر و تیره‌تر هستند. بدن همه آندروژن تولید می‌کند، اما مردان دارای سطوح بالاتری هستند، به همین دلیل است که مردان معمولا موهای انتهایی بیشتری نسبت به زنان دارند.

به دلیل افزایش سن، افزایش وزن و عوامل دیگر، از جمله بارداری و یائسگی، سطح هورمون شما به طور دوره ای و در طول زندگی تغییر می‌کند. حتی افزایش اندک آندروژن یا عدم تعادل بین هورمون‌های جنسی مردانه و زنانه که همه دارند، می‌تواند منجر به موهای انتهایی بیشتری در مکان‌هایی شود که انتظارش را ندارید، مانند چانه.

وقتی صحبت از موهای صورت به میان می‌آید، عوامل مختلفی دخیل هستند. برخی از موهای صورت طبیعی و بی ضرر هستند، در حالی که برخی می‌توانند نشانه ای از یک مشکل پزشکی زمینه‌ای باشند. در بیشتر موارد، موهای چانه طبیعی هستند.

خلاص شدن از شر موهای ناخواسته چانه

برای جلوگیری از رشد موهای چانه کار زیادی نمی‌توانید انجام دهید. آنها فقط بخشی از انسان هستند. با این حال، اگر موهای تصادفی چانه شما را آزار می‌دهد، گزینه های زیادی برای از بین بردن موهای زائد چانه دارید.

گزینه‌های خلاص شدن از شر موهای چانه عبارتند از:

• موچین کردن
• اصلاح
• اپیلاسیون در خانه یا توسط یک متخصص
• نخ زنی حرفه‌ای
• لیزر موهای زائد
• الکترولیز

چند تا موی سرگردان چانه را می توان به راحتی با موچین کند. اصلاح روش سریع و آسان دیگری برای از بین بردن موهای چانه وجود دارد. نقطه ضعف اصلاح این است که احتمالاً مجبور خواهید بود این کار را بیشتر انجام دهید و رشد مجدد درشت تر به نظر می رسد.

برخلاف تصور رایج، موهای شما در واقع ضخیم‌تر نمی‌شوند، فقط به این دلیل به نظر می‌رسند که نوک موها پس از اصلاح به جای اینکه باریک‌تر شوند، صاف هستند.

وقتی موهای چانه پرچم سلامت است

تعداد کمی از موهای صورت رایج و طبیعی است که شامل چانه و ناحیه لب بالایی می‌شود. این بیماری در افراد با اصالت آسیای جنوبی، مدیترانه ای یا خاورمیانه بیشتر دیده می‌شود.

تفاوت بین موهای معمولی صورت و هیرسوتیسم در رنگ، تراکم و بافت مو است. موها درشت تر، ضخیم تر و تیره تر هستند. این می‌تواند به دلیل ویریل شدن یا تولید بیش از حد آندروژن باشد. تغییرات ناگهانی در الگوی موهای صورت ممکن است به این معنی باشد که بدن شما نشان می‌دهد که چیزی تغییر کرده است. این می‌تواند نشان دهنده عدم تعادل هورمونی ناشی از یک بیماری پزشکی یا عوارض جانبی داروها باشد.

آراستگی چیزی فراتر از یک نیاز روزمره است. برای بسیاری از مردان، مایه افتخار است تا موهایی پر پشت داشته باشند. مدل موی شما با شخصیت شما صحبت می‌کند و بر نحوه درک مردم از شما تأثیر می‌گذارد. 

هنگامی که موهای شما شروع به نازک شدن یا ریزش می‌کند، ممکن است توجه متفاوتی را به خود جلب کنید. آخرین کاری که می‌خواهید انجام دهید این است که ریزش موی خود را آشکارتر کنید یا کاری برای تسریع روند انجام دهید. چیزی که مردان اغلب متوجه نمی‌شوند این است که عوامل زیادی در ریزش مو نقش دارند. عواملی که فراتر از ژنتیک و سن هستند. 

ممکن است وقتی بدانید که برخی از عادات آرایش روزانه شما ممکن است در واقع ریزش موی شما را بدتر کند، شوکه شوید. اگر می‌خواهید جلوی ریزش مو را بگیرید، این چهار اشتباه آرایشی را انجام ندهید:

اشتباه شماره 1: استفاده بیش از حد از محصولات مو

هنگامی که شروع به ریزش موهای خود می‌کنید، اولین فکر شما ممکن است این باشد که محصولاتی را ذخیره کنید که به شما کمک می‌کند تا مقداری از حجم از دست رفته را به دست آورید.  مشکل این است که بسیاری از محصولات مو به قدری سنگین هستند که در نهایت موهای شما را سنگین می‌کنند و باعث می‌شوند که موهای شما صاف به نظر برسد یا تارها را از هم جدا کنند. اگر می خواهید از محصولات مو استفاده کنید، از کرم‌ها و خمیرها خودداری کنید و از اسپری های سبک وزن یا موس‌های سبک استفاده کنید.

اشتباه شماره 2: شستشوی بیش از حد با شامپو

شامپو کردن موهایتان احتمالاً بخشی از مراسم بهداشت روزانه شماست، اما می‌تواند ریزش موی شما را بدتر کند. چیزی که ممکن است ندانید این است که شستشوی بیش از حد موهایتان با شامپو می‌تواند روغن‌های طبیعی را که موهایتان را سالم و مرطوب نگه می‌دارد از بین ببرد. به جای اینکه هر روز شامپو بزنید، به یک روز دیگر تغییر دهید و فقط موهای خود را در روزهای میانی آبکشی کنید. اگر موهای چرب دارید، می‌توانید از شامپوی خشک استفاده کنید.

اشتباه شماره 3: استفاده از حرارت زیاد

اگر به طور روزانه از سشوار استفاده می‌کنید، ممکن است بدون اینکه متوجه شوید به موهای خود آسیب می‌زنید. بسیاری از آقایان این اشتباه را مرتکب می‌شوند که سشوار را خیلی نزدیک به موهای خود نگه می‌دارند. این می‌تواند باعث خشک شدن ریشه های شما شود و موهای شما نازک و چروک به نظر برسد. 

در عوض، از سشوار خود در دمای کم استفاده کنید و آن را حداقل هشت اینچ از پوست سر خود دور کنید.

اشتباه شماره 4: جبران کردن با ریش ژولیده

اگر موهای سرتان شروع به نازک شدن یا ریزش کرد، ممکن است فکر کنید که گذاشتن ریش باعث ریزش موی شما می‌شود. با این حال، یک ریش ژولیده و ژولیده همراه با یک سر طاس، فقط اوضاع را بدتر می‌کند. اگر می خواهید موهای صورتتان را رشد دهید، با شروع با یک سر تراشیده شده یا وزوز شده، کاملاً خود را متعهد کنید و سپس یک ریش مرتب و مرتب به سبکی ایجاد کنید که مکمل سلیقه شخصی شما باشد.

علاوه بر از بین بردن مو ، اصلاح صورت می‌تواند به عنوان یک لایه بردار مکانیکی برای از بین بردن سلول‌های مرده پوست نیز استفاده شود. قبل از اینکه تیغ را در دست بگیرید، پوست خود را بررسی کنید. اگر شرایطی مانند اگزما، پسوریازیس یا آکنه دارید، اصلاح ممکن است تحریک و ناراحتی را تشدید کند. همچنین ممکن است منجر به عفونت شود.

پوست حساس یا پوستی که به هر دلیلی دارای لکه‌های قرمز و تحریک شده است نیز ممکن است به خوبی به اصلاح پاسخ ندهد. اگر پوست شما شفاف است و می‌تواند لایه برداری را تحمل کند، تراشیدن دارای مزایا و معایب بالقوه است:

آیا تراشیدن موهای صورتم باعث ضخیم تر شدن موهای صورتم می شود؟

تراشیدن لبه‌های مو را صاف می‌کند و باعث می‌شود که موها خشک و زمخت شوند. این ممکن است این توهم را ایجاد کند که موها تیره‌تر یا ضخیم‌تر شده‌اند. تراشیدن موهای صورت، اما باعث ضخیم شدن و تغییر رنگ آن نمی‌شود. ممکن است باعث شود که لمس موهای انتهایی سخت‌تر شود تا زمانی که به طور کامل رشد کنند.

بهترین راه برای اصلاح صورت چیست؟

اصلاح صورت برای خانم‌ها باید متفاوت از اصلاح صورت برای آقایان انجام شود. همچنین با روشی که پاها و زیر بغل خود را می‌تراشید متفاوت است.

برای تراشیدن موثر صورت:

ابتدا پوست خود را تمیز کرده و کاملا خشک کنید. اصلاح صورت معمولاً روی پوست برهنه و بدون کرم موبر یا محصولی از هر نوع انجام می‌شود. برخی از زنان ممکن است اصلاح خشک را برای پوست خود مناسب بدانند. اگر این کار را انجام می‌دهید، می‌توانید قبل از اصلاح از ژل اصلاح، لوسیون مرطوب کننده یا کرم روی صورت خود استفاده کنید.

از یک تیغ صاف و تک تیغه استفاده کنید که به طور خاص برای اصلاح صورت زنان طراحی شده است. این محصولات گاهی اوقات به عنوان تیغ ​​اصلاح ابرو یا ابزار درمپلنینگ نیز شناخته می‌شوند.

برای جلوگیری از تحریک پوست، هرگز از تیغ کدر استفاده نکنید.

هنگام اصلاح، پوست را با یک دست محکم نگه دارید. تیغ را در زاویه 45 درجه نگه دارید و به آرامی پوست را با حرکات کوتاه و سبک بچرخانید و در عین حال حداقل فشار ممکن را اعمال کنید.

در دنیای حذف موهای زائد، اپیلاسیون و اصلاح کاملاً متفاوت است. موم به سرعت موها را از طریق کشش‌های تکراری از ریشه می‌کشد. اصلاح بیشتر یک اصلاح است، فقط موهای سطح پوست را از بین می‌برد و ریشه را دست نخورده باقی می‌گذارد. به این فکر می‌کنید که کدام روش برای شما بهتر جواب می‌دهد؟ ادامه مطلب را از دست ندهید.

روند کار چگونه است؟

اپیلاسیون شامل مخلوطی گرم است که روی پوست مالیده می‌شود و پس از سرد شدن به سرعت پاک می‌شود. دو نوع مختلف موم وجود دارد: موم نرم و سخت. موم نرم برای برداشتن نیاز به نوارهایی دارد و با رزین، روغن‌ها و سایر افزودنی‌ها ساخته می‌شود. موم اعمال می‌شود و نوار روی آن قرار می‌گیرد تا موها در خلاف جهت رشد از بین بروند.

موم‌های سخت به خودی خود سفت می‌شوند و از موم زنبور عسل، رزین و روغن ساخته می‌شوند. بر خلاف موم‌های نرم، موم‌های سخت موها را بدون نوار از بین می‌برند. انواع مختلفی از ریش تراش‌ها وجود دارد که عمدتاً تیغ‌های ایمنی، لبه‌های مستقیم و ریش تراش‌های برقی هستند.

تیغ‌های لبه مستقیم قبل از قرن بیستم محبوب‌ترین تیغ‌ها بودند و شبیه تیغه‌های باز شده به نظر می‌رسند. تیغ‌های ایمنی معمولا یکبار مصرف هستند و شبیه آنهایی هستند که ممکن است در فروشگاه‌های مواد غذایی پیدا کنید. ریش تراش‌های برقی کمی گران‌تر هستند، اما می‌توانند اصلاح دقیق تری ارائه دهند.

هر نوع تیغ از روش مشابهی استفاده می‌کند، جایی که تیغ لبه بالایی پوست را می‌خراشد تا موها را از بین ببرد. برخی ترجیح می‌دهند از کرم یا ژل اصلاح همراه با تیغ استفاده کنند.

برای کدام مناطق بهتر عمل می‌کند؟

این به ترجیح بستگی دارد، اما برخی دریافتند که اصلاح روزانه برای زیر بغل، پاها و ناحیه بیکینی بسیار ساده تر است. برخی دیگر اثرات طولانی مدت اپیلاسیون را برای پاها، زیر بغل و نواحی بیکینی ترجیح می‌دهند. برای نواحی بیکینی، اپیلاسیون دقیق‌تر است و به دلیل ناحیه ظریف پوست می‌تواند برجستگی‌های کمتری را ایجاد کند.

آیا مزایایی وجود دارد؟

چند مزیت خارج از ظاهر زیبایی وجود دارد که باید در نظر گرفت. با اپیلاسیون، مزایای اضافی لایه برداری سبک وجود دارد. از آنجایی که این ماده به لایه بالایی پوست می‌چسبد، می‌تواند سلول‌های مرده پوست را حذف کند تا لایه زیرین نرم‌تر ظاهر شود. بر خلاف لیزر موهای زائد که معمولاً فقط توسط متخصصان انجام می‌شود، هم اپیلاسیون و هم اصلاح را می توان در خانه انجام داد. اصلاح، بر خلاف اپیلاسیون، معمولاً وسیله‌ای در دسترس‌تر و مقرون به صرفه‌تر برای رفع موهای زائد است.

آیا عوارض جانبی یا خطراتی وجود دارد که باید در نظر گرفت؟

مانند هر نوع حذف مو، چند خطر وجود دارد که باید در نظر بگیرید. با اپیلاسیون، همیشه احتمال عوارض جانبی وجود دارد، از جمله:

• درد
• سرخی
• تحریک
• راش
• برآمدگی‌ها
• حساسیت به خورشید
• واکنش آلرژیک
• عفونت
• موهای رشد کرده
• جای زخم

لیمو به عنوان یک منبع غنی از ویتامین C و اسید سیتریک، به دلیل اثرات سم زدایی خود شناخته شده است، به خصوص زمانی که چند قاچ تازه به آب آشامیدنی خود اضافه کنید. به دلیل فواید خوردن لیمو برای سلامتی، استفاده از لیمو به عنوان یک درمان طبیعی برای بیماری‌های پوستی، مانند لکه‌های ناشی از افزایش سن و آکنه، محبوبیت فزاینده‌ای دارد.

با این حال، استفاده از لیمو بر روی صورت شما بیشتر از اینکه مفید باشد، ضرر دارد. در اینجا، خطرات و فواید آب لیمو را بر روی پوست می‌سنجیم.

فواید احتمالی استفاده از لیمو برای پوست شما

فواید ظاهری استفاده از لیمو برای پوست به اسیدیته طبیعی این مرکبات و همچنین محتوای ویتامین C آن مربوط می‌شود.

لیمو گاهی اوقات برای موارد زیر استفاده می‌شود:

درمان آکنه

آب لیمو به دلیل سطح اسیدی آن خاصیت قابض دارد. موادی با سطح pH پایین می‌توانند به کاهش التهاب و چربی که ممکن است در شکل گیری آکنه کمک کنند.

علاوه بر این، اسید سیتریک، نوعی آلفا هیدروکسی اسید (AHA)، می‌تواند به تجزیه سلول‌های مرده پوست که منجر به اشکال غیرالتهابی آکنه مانند جوش‌های سرسیاه می‌شود، کمک کند.

اثرات ضد میکروبی

لیمو همچنین دارای اثرات ضد میکروبی است که ممکن است به مهار باکتری Propionibacterium acnes که منجر به آکنه التهابی می‌شود کمک کند.

لکه پوست یا روشن شدن مو

ترکیبات مرکباتی مانند لیمو ممکن است روی روشن شدن لکه‌های پیری یا جای آکنه و همچنین موهای صورت شما به خوبی کار کنند.

درمان پسوریازیس و شوره سر

از آنجایی که آب لیمو می‌تواند سلول‌های مرده پوست را از بین ببرد، تئوری این است که ممکن است لکه‌های پوستی منتسب به پسوریازیس و شوره سر را نیز کاهش دهد. اثرات لایه برداری به سطوح طبیعی اسید سیتریک لیمو نسبت داده می‌شود، زیرا AHA ها دارای اثر لایه برداری بر روی پوست هستند.

افزایش کلاژن

برخی از طرفداران استفاده از لیمو برای پوست می‌گویند که مرکبات یک روش طبیعی برای افزایش کلاژن در پوست صورت است. کلاژن پروتئینی است که به طور طبیعی با افزایش سن تجزیه می‌شود و در نتیجه باعث ایجاد خطوط و چین و چروک می‌شود. به عنوان یک آنتی اکسیدان، ویتامین C ممکن است به جلوگیری از رادیکال‌های آزاد که می‌توانند به کلاژن آسیب برسانند، کمک کند و پوست صاف تری داشته باشید.

اگر تیغ‌های خود را عوض نکنید، کدر می‌شوند و ممکن است شروع به زنگ زدن کنند. همانطور که قبلا ذکر شد، تیغ‌های کدر و زنگ زده می‌توانند شانس شما را برای تجربه تحریک پوست، سوختگی با تیغ و موهای زیر پوستی افزایش دهند.

اگر خود را نیش بزنید، به دلیل تجمع باکتری‌ها در طول زمان، با خطر عفونت بیشتری نیز مواجه خواهید شد. به طور خلاصه، تیغ‌های قدیمی به احتمال زیاد منجر به یک تجربه ناخوشایند پس از اصلاح خواهند شد.

آیا می توانید کاری کنید که ریش تراش دوام بیشتری داشته باشد؟

هزینه تیغ‌ها می‌تواند افزایش یابد، به خصوص اگر هر چند بار اصلاح آن را عوض کنید. اما می‌توانید چند قدم برای ماندگاری بیشتر ریش تراش بردارید:

• هنگام اصلاح مقداری از استرس را از تیغه خود خارج کنید، با نرم کردن مو و پوست از قبل، ابتدا با خیس کردن یک حوله گرم و مرطوب، سپس با استفاده از کرم اصلاح یا مومیایی کردن.
• تیغ را هر چند بار بشویید تا موها، پوست مرده و سایر مواد زائد در حین اصلاح از بین برود.
• پس از اتمام اصلاح، تیغ خود را کاملا بشویید و به آرامی آن را خشک کنید.
• آن را در جای خشک و خنک نگهداری کنید تا از باکتری‌ها و زنگ زدگی جلوگیری شود.

چگونه تیغ‌های خود را با خیال راحت عوض کنیم؟

نحوه تعویض تیغ بر اساس نوع تیغ متفاوت است. اما مهم نیست که چه نوع تیغی دارید، به خاطر داشته باشید که ایمنی همیشه حرف اول را می‌زند.

برای تعویض ایمن تیغ‌های خود:

• دستورالعمل‌های سازنده را دنبال کنید، که معمولاً همراه با تیغ شما ارائه می‌شود.
• هرگز تیغ یا کارتریج را روی لبه تیز نگیرید. آن را از لبه مات و پوشیده شده یا کناره‌های پلاستیکی کارتریج بگیرید.
• برای جلوگیری از لیز خوردن، همیشه دست‌ها و دستگاه را قبل از تعویض تیغه خشک کنید.
• برای دفع ایمن، درپوش تیغ استفاده شده را تعویض کنید یا تیغه استفاده شده را در یک ظرف ضد سوراخ قرار دهید.

سایر ملاحظات ایمنی

• تیغ خود را قبل از استفاده بررسی کنید تا مطمئن شوید که آسیب دیده یا گرفتگی ندارد.
• برای کاهش خطر بریدگی از حداقل فشار و ضربات کوتاه استفاده کنید.
• برای به حداقل رساندن خطر سوختگی و برآمدگی تیغ از اصلاح روی دانه خودداری کنید.
• با یک پارچه یا دستمال تمیز به بریدگی ها فشار وارد کنید تا خونریزی را متوقف کنید.
• پوست را با یک دست بکشید تا سطح صافی ایجاد کنید، به خصوص هنگام اصلاح روی چین های پوست یا نواحی شل یا ناهموار پوست، مانند اندام تناسلی.
• پس از استفاده مجدداً درپوش ایمنی را روی تیغ‌ها و کارتریج های یکبار مصرف قرار دهید.
• تیغ‌های یکبار مصرف را در حالی که قسمت تیغه آن با درپوش یا ظرف ضد سوراخ پوشیده شده است دور بیندازید.

همانطور که گفته شد، مراقبت خوب از تیغ‌های خود ممکن است چند اصلاح اضافی را از تیغ شما خارج کند.