تغذیه و رژیم غذایی بر سلامت کلی تأثیر می گذارد. این عبارت نیازی به استناد خاصی ندارد زیرا هر كتاب تغذیه ای طرفدار این امر است. اما آیا رژیم غذایی می تواند بر آکنه تأثیر بگذارد؟ آکنه یکی از شایع ترین بیماری های پوستی است که میلیون ها جوان بزرگسال در سراسر جهان به آن مبتلا هستند. به طور کلی پذیرفته شده است که سبوم اضافی ، هورمون ها ، باکتری ها و تکثیر بیش از حد سلول های فولیکولی از عوامل اصلی مهم آکنه هستند.
وضعیت فعلی رابطه رژیم غذایی و آکنه روشن و مورد بحث نیست. از یک طرف ، توصیه هایی در سال 2007 منتشر کرد که نشان می دهد محدودیت کالری هیچ فایده ای در درمان آکنه ندارد و شواهد کافی برای ارتباط بین مصرف خاص مواد غذایی با آکنه وجود ندارد. از سوی دیگر، مطالعات اخیر به رابطه نسبتا نزدیک بین رژیم غذایی و آکنه پیشنهاد کرده اند.
اما بیایید از همان ابتدا و دقیقاً از بنیانگذار طب مدرن ، بقراط شروع کنیم. یکی از ستون های تعالیم وی این بود که "بگذارید غذا داروی شما باشد و بگذارید دارو غذای شما باشد." این گفته در یک بررسی دیگر ، بسیار اخیر ، در مورد رژیم غذایی و آکنه ذکر شده است. از زمان انتشار این بازبینی در سال 2004 ، مقالات و تفسیرهای زیادی درباره این بحث منتشر شده است.
آیا مواد مغذی می توانند روی آکنه تأثیر بگذارند؟
با این وجود بسیار واضح است که گفته های باستانی اما بسیار حکیمانه بقراط باید در هنگام استفاده از آکنه واقعیت داشته باشد ، زیرا موثرترین درمان های فعلی آکنه رتینوئیدها هستند. تجویز خوراکی ایزوترتینوئین یا استفاده موضعی از ایزومر و رتینوئید طبیعی آن موثر به نظر می رسد. ترتینوئین ، به عنوان درمان های ضد آکنه استفاده می شود. اسید 13 سیس-رتینوئیک (RA) تنها دارویی است که هدف قرار می دهد هر چهار عامل بیماری زا آکنه است و در سرکوب سبوم موثرترین است. ایزومرهای طبیعی اسید رتینوئیک نیز بر این بیماری تأثیر می گذارند. با در نظر داشتن این موضوع ، مطمئناً می توانیم ارتباطی بین رژیم و آکنه را پیش بینی کنیم.
ویتامین A نقش اساسی در سلامت پوست دارد. کمبود ویتامین A باعث سازگاری غیرطبیعی بینایی با تاریکی می شود ، اما به طور چشمگیری بر روی بیولوژی پوستی تأثیر می گذارد زیرا خشکی پوست ، خشکی مو و شکستگی ناخن های انگشت از اولین تظاهرات کمبود ویتامین A است. این ماده مغذی که در کبد ذخیره می شود ، در پوست نیز وجود دارد ، به ویژه در غدد چربی ، معروف به گیرنده های رتینوئید. همچنین فراموش نکنیم که اکثر متخصصین پوست تحت تأثیر مطالعات تغذیه ای مصرف ایزوترتینوئین با غذاهای چرب را توصیه می کنند. ویتامین A ، پروویتامین A و متابولیت های ویتامین A با مصرف موازی روغن های گیاهی بهتر جذب می شوند.
بنابراین چگونه می توانیم احتمال تأثیر رژیم غذایی بر آکنه را نادیده بگیریم؟ به خصوص هنگامی که رژیم غذایی بر جذب ماده مغذی یا دارویی که در کاهش آن بیماری تأثیر می گذارد؟ بله، ممکن است ما نتوانیم آکنه را با تغذیه درمان کنیم اما مطمئنا می توانیم روی آن تأثیر بگذاریم. شاید هیچ غذایی به تنهایی باعث ایجاد آکنه نشود یا علائم آن را به طور موثری درمان کند ، اما مطمئناً می توان گفت که می تواند باعث بهبود یا تشدید شدت آن شود. در ادامه پیشنهاد می شود تا بخش دوم از این سری مقاله را مطالعه کنید.