آرتروز یک وضعیت پیشرونده با پنج مرحله از 0 تا 4 است. مرحله اول (0) نشان دهنده یک مفصل معمولی است. مرحله 4 نشان دهنده آرتروز شدید است. همه کسانی که آرتروز دارند تا مرحله 4 پیشرفت نمی‌کنند. این وضعیت اغلب قبل از رسیدن به این مرحله تثبیت می‌شود.
افراد مبتلا به استئوآرتریت شدید، از دست دادن غضروف گسترده یا کامل در یک یا چند مفصل دارند. اصطکاک استخوان به استخوان مرتبط با این می‌تواند علائم شدیدی ایجاد کند مانند:
افزایش تورم و التهاب: مقدار مایع سینوویال در مفصل ممکن است افزایش یابد. به طور معمول، این مایع به کاهش اصطکاک در حین حرکت کمک می‌کند. با این حال، در مقادیر بیشتر، می‌تواند باعث تورم مفاصل شود. قطعات غضروف شکسته نیز ممکن است در داخل مایع سینوویال شناور شوند و درد و تورم را افزایش دهند.
افزایش درد: ممکن است در حین فعالیت‌ها و همچنین زمانی که در حال استراحت هستید احساس درد کنید. اگر در طول روز زیاد از مفاصل خود استفاده کرده باشید، ممکن است در طول روز افزایش سطح درد خود را احساس کنید، یا تورم بیشتری در مفاصل خود احساس کنید.
کاهش دامنه حرکتی: به دلیل سفتی یا درد در مفاصل، ممکن است نتوانید حرکت کنید. این می‌تواند لذت بردن از فعالیت‌های روزمره را که قبلاً به راحتی انجام می‌شد، دشوارتر کند.
بی ثباتی مفصل شما ممکن است از ثبات کمتری برخوردار شوند. به عنوان مثال، اگر در زانوهای خود استئوآرتریت شدید داشته باشید، ممکن است قفل شدن (عدم حرکت ناگهانی) یا کمانش (هنگامی که زانوی شما خارج می‌شود) را تجربه کنید.
علائم دیگر: با ادامه فرسایش مفصل، ضعف عضلانی، خار استخوانی و تغییر شکل مفصل نیز ممکن است رخ دهد. آسیب مفصلی ناشی از آرتروز شدید قابل برگشت نیست، اما درمان می‌تواند به کاهش علائم کمک کند.
استئوآرتریت در مقابل آرتریت روماتوئید
آرتروز و آرتریت روماتوئید (RA) علائم مشابهی دارند اما شرایط بسیار متفاوتی نیز دارند. استئوآرتریت یک بیماری دژنراتیو است، به این معنی که با گذشت زمان شدت آن افزایش می‌یابد. از طرف دیگر، RA یک اختلال خود ایمنی است.
افراد مبتلا به RA دارای سیستم ایمنی هستند که پوشش نرم اطراف مفاصل را با تهدیدی برای بدن اشتباه می‌گیرند و باعث می‌شوند بدن به آن ناحیه حمله کند. این پوشش نرم که شامل مایع سینوویال است، سینوویوم نامیده می‌شود. همانطور که سیستم ایمنی حمله خود را آغاز می‌کند، تجمع مایع در مفصل رخ می‌دهد. این باعث سفتی، درد، تورم و التهاب می‌شود. اگر مطمئن نیستید که کدام نوع آرتریت دارید، بهترین گزینه این است که با پزشک خود صحبت کنید. شما همچنین می‌توانید تحقیقات اولیه خود را انجام دهید. نگاهی دقیق تر به تفاوت های بین RA و OA بیندازید.
تشخیص آرتروز
آرتروز بیماری است که اغلب به کندی ایجاد می‌شود. تا زمانی که شروع به ایجاد علائم دردناک یا ناتوان کننده نکند، تشخیص آن ممکن است سخت باشد. استئوآرتریت زودرس اغلب پس از تصادف یا حادثه دیگری که باعث شکستگی می‌شود و نیاز به عکسبرداری با اشعه ایکس دارد، تشخیص داده می‌شود. علاوه بر اشعه ایکس، پزشک شما ممکن است از MRI برای تشخیص آرتروز استفاده کند. این تست تصویربرداری از امواج رادیویی و میدان مغناطیسی برای ایجاد تصاویری از استخوان و بافت نرم استفاده می‌کند.
سایر آزمایش‌های تشخیصی شامل آزمایش خون برای رد سایر بیماری‌هایی است که باعث درد مفاصل می‌شوند، مانند RA. تجزیه و تحلیل مایع سینوویال (مفاصل) همچنین می‌تواند به تعیین اینکه نقرس یا عفونت علت اصلی التهاب شما است کمک کند.
ورزش برای آرتروز
تمرینات کششی ملایم در صورت ابتلا به آرتروز می‌تواند بسیار مفید باشد، به خصوص برای سفتی یا درد در زانو، لگن یا کمر. حرکات کششی می‌تواند به بهبود تحرک و دامنه حرکت کمک کند. مانند هر برنامه ورزشی دیگری، قبل از شروع با پزشک خود مشورت کنید تا مطمئن شوید که این اقدام برای شما مناسب است. اگر تمرینات کششی نور سبز را دریافت کرد، این تمرینات لگن را امتحان کنید.
درمان‌های طبیعی برای آرتروز
درمان‌ها و مکمل‌های جایگزین ممکن است به کاهش علائمی مانند التهاب و درد مفاصل کمک کنند. برخی از مکمل‌ها یا گیاهانی که ممکن است کمک کنند عبارتند از:
- روغن ماهی
- چای سبز
- زنجبیل
سایر گزینه‌های درمانی جایگزین عبارتند از:
- طب سوزنی
- فیزیوتراپی
- ماساژ درمانی
درمان‌های دیگر می تواند از حمام نمک اپسوم تا استفاده از کمپرس سرد یا گرم باشد. قبل از استفاده از هر گونه گیاه یا مکملی که در نظر دارید با پزشک خود صحبت کنید. این کمک می‌کند مطمئن شوید که آنها بی خطر، موثر هستند و با داروهای دیگری که مصرف می‌کنید تداخلی ندارند. به درمان‌های خانگی طبیعی اضافی برای آرتروز علاقه دارید؟ در اینجا موارد بیشتری وجود دارد که شناخته شده و کار می‌کنند.