برخلاف سایر بخش‌ها مانند صنایع غذایی، در حال حاضر هیچ الزامی برای برچسب‌گذاری برای رنگ‌ها در لباس‌ها وجود ندارد. از سال 2001، مؤسسه فدرال ارزیابی توصیه کرده است که برچسب رنگ در لباس‌ها به دلیل آلرژی زا بودن دیگر استفاده نشود. اما می‌توان از بسیاری از تولید کنندگان لباس که لباس‌های خود را برچسب گذاری می‌کنند و مواد به کار رفته در آن را ذکر می‌کنند خریداری کرد که کار سخت و دشواری هم نیست.
چندین سال پس از سال 2001 بسیار از موارد در مورد لباس‌ها قانون گذاری شد و بسیاری از تولید کنندگان موظف بودند تا مواد شیمیایی استفاده شده در لباس‌ها را برچسب گذاری کنند تا کاربر اطلاعات کافی درباره لباسی که خریداری می‌کند داشته باشد. حال بسیاری از تولید کنندگان بارکدی را در لباس‌ها قرار می‌دهند یا بسیاری از آن‌ها اطلاعاتی که کاربران به آن نیاز دارند را در فضای اینترنت قرار داده‌اند تا کاربران بدانند لباسی که خریداری کرده‌اند دارای چه نوع مواد مصرفی است.
اگر لباسی را به تن کردید و آن لباس موجب بروز حساسیت پوستی شما شد بهتر است دیگر آن لباس را به تن نکنید و به سراغ دیگر لباس‌ها بروید. همچنین پیشنهاد می‌شود درباره مواد شیمیایی به کار رفته در آن لباس تحقیق کنید تا متوجه شوید به چه مواد شیمیایی حساسیت دارید و دیگر به سراغ آن‌ها نروید.همچنین پیشنهاد می‌شود در انتخاب مواد شوینده نهایت دقت را داشته باشید زیرا ممکن است بروز حساسیت با پوشیدن آن لباس به دلیل مواد شوینده باشد.
علاوه بر این، تعدادی از قوانین و اقدامات کلی وجود دارد که می‌توان برای کاهش پتانسیل خطر آلرژی زاها در لباس رعایت کرد:
لباس‌های تیره نظیر مشکی، آبی و ... رنگ بیشتری نسبت به لباس‌های روشن دارند.
لباس‌هایی که به‌عنوان مقاوم در برابر چروک شدن و یا دیگر موارد غیرطبیعی تبلیغ می‌شوند ممکن است حاوی رزین‌های فرمالدئید باشند.
دستورالعمل "شستشو جداگانه" روی برچسب نشان دهنده محتوای رنگ بالا است. در این منسوجات، رنگ‌ها می توانند به سرعت از طریق اصطکاک یا تعریق از پارچه جدا شده و به پوست نفوذ کنند.
لباس‌های گشاد محافظت بهتری نسبت به لباس‌های تنگ دارند.
پوشیدن لباس‌های رنگ نشده ایمن ترین راه برای محافظت از خود در برابر رنگ‌های موجود در لباس است.