نوشته های وبلاگ  "2022"  از "خرداد"

نحوه استفاده از نرم کننده‌ها

لوسیون‌ها، اسپری‌ها، کرم‌ها و پمادهای نرم کننده باید مستقیماً روی پوست مالیده شوند. آنها باید در همان جهتی که موهای شما رشد می‌کنند به آرامی روی پوست صاف شوند، نه مالیده شوند. این به جلوگیری از مسدود شدن فولیکول‌های مو کمک می‌کند. هر زمان که پوست شما خشک یا سفت شد، می توان از آنها برای جایگزینی رطوبت از دست رفته استفاده کرد. آنها بسیار ایمن هستند و نمی‌توانید بیش از حد از آنها استفاده کنید.

ممکن است لازم باشد نرم کننده‌های مختلف را آزمایش کنید یا ترکیبی از آنها را امتحان کنید. به عنوان مثال، ممکن است تصمیم بگیرید از کرم در روز و پماد در شب استفاده کنید.

جایگزین‌های صابون (محصولات شستشوی نرم کننده)

مقدار کمی (حدود یک قاشق چایخوری) جایگزین صابون را در کف دست خود با کمی آب گرم مخلوط کنید و آن را روی پوست مرطوب یا خشک پخش کنید. پوست را بشویید و خشک کنید، مراقب باشید آن را مالش ندهید. می‌توانید از جایگزین‌های صابون برای شستن دست، دوش گرفتن یا در حمام استفاده کنید.

آنها مانند صابون معمولی کف نمی‌کنند، اما به همان اندازه در تمیز کردن پوست موثر هستند. اگر پوست شما پس از استفاده از یک محصول شستشوی نرم کننده دچار گزش می‌شود و پس از شستشو ته نشین نمی‌شود، از یک داروساز بخواهید محصول دیگری را به شما توصیه کند.

استفاده از نرم کننده‌ها با سایر درمان‌های پوستی

اگر از کرم استروئیدی یا درمان دیگری برای بیماری پوست خود استفاده می‌کنید، حداقل 30 دقیقه پس از استفاده از نرم کننده خود صبر کنید و قبل از استفاده از آن استفاده کنید. این کار از رقیق شدن اثر درمان و پخش آن به مناطقی از پوست که به آن نیاز ندارند جلوگیری می‌کند.

زمان استفاده از نرم کننده‌ها

نرم کننده‌ها را می‌توان هر چند وقت یک بار که دوست دارید استفاده کرد تا پوست را به خوبی مرطوب و در شرایط خوبی نگه دارد. در حالت ایده آل، این کار باید حداقل 3 یا 4 بار در روز انجام شود. به خصوص مهم است که به طور مرتب از یک نرم کننده به دست‌ها و صورت خود بمالید، زیرا آنها بیش از هر قسمت دیگری از بدن شما در معرض عناصر هستند.

برخی فعالیت ها مانند شنا یا باغبانی می‌توانند پوست را تحریک کنند. استفاده از نرم کننده قبل از انجام این کارها ممکن است کمک کند. این ایده خوبی است که قبل از وعده غذایی از دست‌ها و گونه‌های نوزادان با یک نرم کننده محافظت کنید تا از زخم شدن آنها در اثر غذا و نوشیدنی جلوگیری کنید. نرم‌کننده‌ها بهتر است بعد از شستن دست‌ها، حمام کردن یا دوش گرفتن استفاده شوند، زیرا این زمانی است که پوست بیشتر به رطوبت نیاز دارد. نرم کننده را باید به محض اینکه پوست خود را خشک کردید استفاده کنید تا مطمئن شوید که به خوبی جذب شده است.

واکنش های پوستی

گاهی اوقات نرم کننده‌ها می‌توانند باعث واکنش‌های پوستی شوند، مانند:

• گرمای بیش از حد، احساس سوزش یا گزگز که پس از چند روز درمان برطرف نمی‌شود. معمولاً در اثر واکنش به یک ماده خاص در نرم کننده ایجاد می‌شود.
• فولیکول های مو مسدود یا ملتهب (فولیکولیت) که ممکن است باعث جوش شود
• بثورات روی صورت که می‌تواند آکنه را تشدید کند
• اگر هر یک از این علائم را تجربه کردید، با پزشک عمومی، پرستار یا داروساز صحبت کنید.
• توصیه‌های ایمنی هنگام استفاده از نرم کننده‌ها
• هنگام استفاده از انواع نرم کننده‌ها (هم بر پایه پارافین و هم بدون پارافین) از آتش، شعله و سیگار دور نگه دارید. پانسمان‌ها، لباس‌ها و ملافه‌هایی که با یک نرم کننده در تماس بوده‌اند به راحتی می‌توانند آتش بگیرند. شستن پارچه‌ها در دمای بالا ممکن است باعث کاهش تجمع یک نرم کننده شود، اما آن را به طور کامل پاک نمی‌کند.

نرم کننده به معنای نرم کننده پوست‌های خشک، پوست‌های زبر و پوسته پوسته را نرم می‌کند و ظاهر و احساس بهتری به آن می‌بخشد. وقتی لایه بالایی پوست شما حاوی آب کافی نباشد، خشک می‌شود. این باعث می‌شود پوست ترک بخورد و پوسته پوسته شود و فضاهای باز بین سلول‌های پوست شما باقی بماند. نرم کننده‌ها آن فضاها را با مواد چرب به نام لیپید پر می‌کنند که پوست شما را صاف و نرم‌تر می‌کند.

نرم کننده‌هایی که حاوی مقدار زیادی روغن هستند نیز از عوامل انسدادی هستند. این بدان معنی است که آنها پوست شما را با یک لایه نازک روغنی می‌پوشانند که آب موجود در پوست شما را می‌پوشاند. عوامل انسدادی پوست شما را برای مدت طولانی تری هیدراته نگه می‌دارند.

اگرچه بسیاری از مردم فکر می‌کنند نرم کننده و مرطوب کننده یکسان هستند، اما اینطور نیست. نرم کننده یکی از مواد تشکیل دهنده مرطوب کننده است. سایر مواد موجود در یک مرطوب کننده آب را وارد پوست شما می‌کند. نرم کننده‌ها بخشی از یک مرطوب کننده هستند که پوست شما را نرم و صاف نگه می‌دارند.

فواید نرم کننده چیست؟

اکثر مردم هر از گاهی پوست خشک و تحریک شده دارند، به خصوص در فصل زمستان که هوا سرد و خشک است. شما همچنین می‌توانید از شستن مرتب دست‌ها یا کار با مواد شیمیایی خشن دوری کنید. نرم کننده‌ها برای تسکین و التیام پوست خشک ساخته شده‌اند و دلایل زیادی می‌تواند باعث پوست خشک شود، از جمله:

• اگزما
• پسوریازیس
• درماتیت آتوپیک
• کم کاری تیروئید
• دیابت
• بیماری کلیوی

نرم کننده‌ها می‌توانند این شرایط و همچنین سایر تحریکات پوستی مانند سوختگی‌های ناشی از پرتودرمانی و بثورات پوشک را درمان کنند. سایر اقداماتی که باعث خشکی پوست شما می‌شود و می‌توان آن را با نرم کننده‌ها درمان کرد عبارتند از:

• هنگام حمام کردن یا دوش گرفتن از آب بسیار داغ استفاده کنید
• حمام یا دوش گرفتن مکرر یا طولانی
• هنگام تمیز کردن یا شستن ظروف، دستان خود را برای مدت طولانی در معرض آب قرار دهید
• قرار دادن پوست خود در نزدیکی یک منبع گرما قوی مانند بخاری فضایی برای مدت طولانی
• استفاده از صابون‌ها یا محصولات پاک کننده‌ای که خشن یا خشک کننده هستند
• قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید

مهم نیست که علت آن چیست، پوست خشک، خارش دار، تحریک شده و ترک خورده ناراحت کننده است. حتی بدتر از آن، منافذ پوست شما به دلیل خراش یا ترک می‌تواند خونریزی کند یا عفونی شود. نرم کننده‌ها می‌توانند به بهبود و کنترل علائم شما کمک کنند و پوست شما را التیام بخشند.

موثرترین درمان ریزش مو چیست؟

ماینوکسیدیل (Rogaine) به عنوان یکی از موثرترین درمان های ریزش مو در نظر گرفته می شود. ماینوکسیدیل موضعی می تواند یک درمان موثر برای ریزش موی آندروژنیک باشد. با این حال، هر درمان ریزش مو بر افراد تأثیر متفاوتی خواهد گذاشت. یک درمان ممکن است برای یک فرد بهتر از درمان دیگری باشد. اگر تصمیم به استفاده از درمان OTC بدون تشخیص دارید، همچنان باید با پزشک خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که استفاده از آن برای شما بی خطر است.

چگونه می توانم ریزش مو را برای همیشه درمان کنم؟

درمان های دائمی ریزش مو شامل روش های زیبایی مانند:

کاشت مو یا پیوند مو: این یک روش سرپایی است که در مطب جراح ریزش مو انجام می شود. پزشک بخشی از پوست سر دارای مو را از پشت سر برمی دارد، سپس آن را به ناحیه طاسی پیوند می زند تا ظاهری طبیعی و ظریف داشته باشد. معمولا چندین جلسه برای رسیدن به نتایج رضایت بخش لازم است.
کاهش پوست سر: این عمل برداشتن پوست غیر مودار از پوست سر است به طوری که پوست دارای موی باقی مانده را می توان کشید تا ناحیه طاس را پر کند.
شما همچنین می توانید یک کلاه گیس، بافت یا مدل موی خود را خریداری کنید.

چگونه بفهمم ریزش موی من دائمی است؟

به طور کلی، احتمالاً برای یافتن علت ریزش مو، باید از یک پزشک تشخیص مناسب دریافت کنید.

آیا هیچ درمان طبیعی موثری برای ریزش مو وجود دارد؟

اگرچه تحقیقات محدودی در مورد تأثیر درمان های طبیعی ریزش مو وجود دارد، برخی از درمان های خانگی که باید امتحان کنید عبارتند از:

• ماساژ دادن پوست سر
• روغن نارگیل یا آلوئه ورا را روی پوست سر بمالید
• اضافه کردن چند قطره رزماری، لیمو یا روغن زیتون به شامپو

برخی افراد ریزش مو را ناراحت کننده می دانند. دیگران اصلاً از این موضوع ناراحت نیستند. مهم نیست که چقدر تحت تأثیر ریزش مو هستید، دیگران هستند که دقیقاً همان احساس شما را دارند. از آنجایی که شرایط متعددی وجود دارد که می تواند بر رشد و ریزش مو تأثیر بگذارد، مراجعه به پزشک قبل از خوددرمانی مهم است. همچنین می توانید از داروخانه آنلاین استفاده کنید یا محصولاتی را بخرید که نیازی به نسخه ندارند.

از آنجایی که داروهای ریزش مو فقط در حین مصرف آنها نتایج فعالی ایجاد می کنند، می توانید ترمیم مو مانند کاشت مو را نیز در نظر بگیرید. این روش معمولا دائمی است اما گران قیمت است و باید میلیون‌ها تومان هزینه کنید.

ریزش مو می تواند چندین دلیل زمینه ای داشته باشد. برای تعیین اینکه چه چیزی باعث نازک شدن یا ریزش موهایتان می شود، به متخصص پوست مراجعه کنید. ریزش مو با الگوی مردانه (آلوپسی آندروژنیک) معمولاً با فیناستراید، ماینوکسیدیل یا هر دو درمان می شود. محصولات ریزش مو را می توان به صورت آنلاین از خرده فروشان یا از خدمات اشتراک آنلاین خریداری کرد.

هنگامی که شما و پزشکتان علت ریزش موی ابرو خود را مشخص کردید، می‌توانید مناسب ترین درمان را انتخاب کنید.

ماینوکسیدیل (Rogaine) یک داروی بدون نسخه (OTC)، واسطه هورمونی و موضعی است که در نسخه‌های آن برای مردان و زنان موجود است. کورتیکواستروئیدها به صورت موضعی، تزریقی یا قرصی می‌توانند برای درمان آلوپسی آره آتا، اگزما، درماتیت یا پسوریازیس با کاهش التهاب و پاسخ ایمنی استفاده شوند.

مواد شیمیایی موضعی و حساس کننده تماس ممکن است با ایجاد یک واکنش آلرژیک که باعث رشد مو می‌شود، برای ریزش موی ابرو موثر باشد. این مواد شیمیایی معمولاً یک عارضه جانبی راش ایجاد می‌کنند. طب سوزنی ممکن است برای تسکین آلوپسی آره آتا، احتمالاً با کاهش حملات به پیاز فولیکول مو و تحریک گردش خون، عمل کند.

روغن کرچک یک درمان خانگی طولانی مدت برای رشد مو است. ممکن است فولیکول‌های مو را با اثر بر هورمون‌های خاصی تحریک کند. آنترالین که معمولا برای درمان پسوریازیس استفاده می‌شود، یک ضد التهاب و مشتق طبیعی آنتراکینون است. اغلب برای کسانی که ریزش موی ابرو ناشی از یک فرآیند التهابی دارند، تجویز می‌شود.

مکمل‌های غذایی با آنتی اکسیدان‌ها، اسیدهای چرب امگا 3 و اسیدهای چرب امگا 6 در برابر ریزش مو در زنان و احتمالاً در مردان نیز موثر است.
برای موارد ناشی از اختلالات هورمونی، متخصص غدد ممکن است داروهای تجویزی مانند هورمون محرک تیروئید، استروژن یا تستوسترون را تجویز کند.

ترمیم کاشت ابرو شبیه جایگزینی موهای سر است. این شامل برداشتن بخشی از پوست از محلی با موهای فراوان و پیوند فولیکول‌های مو به ناحیه پراکنده ابرو است.

Bimatoprost (لاتیس) TE و احتمالاً سایر اشکال ریزش ابرو را با افزایش چرخه رشد مو درمان می‌کند تا موها زمان بیشتری برای رشد داشته باشند. ممکن است به رشد مژه‌ها کمک کند.

برخی افراد به سادگی ریزش ابروهای خود را با آرایش دائمی یا میکروبلیدینگ (خالکوبی نیمه دائمی) مخفی می‌کنند.

پیشگیری از ریزش موی ابرو

گاهی اوقات می‌توان از ریزش موی ابرو قبل از شروع آن جلوگیری کرد. در مورد انجام آزمایش خون با پزشک خود صحبت کنید تا مشخص شود که آیا کمبودهایی دارید که باید برطرف شوند. مقدار زیادی پروتئین بدون چربی، میوه‌ها و سبزیجات مصرف کنید. راه‌هایی برای آرامش و کاهش استرس پیدا کنید، مانند ماساژ یا مدیتیشن.

در برابر میل به برداشتن بیش از حد ابروها یا استفاده از مواد شیمیایی خشن در نزدیکی آنها مقاومت کنید. اگر نیاز به استفاده از سفید کننده یا رنگ مو، ترتینوئین (رتین-A)، هیدروکینون یا اسید گلیکولیک دارید، از ابروهای خود با کمی وازلین محافظت کنید.

چه زمانی باید به پزشک مراجعه کرد

اگر شروع به ریزش موی ابرو کردید، باید به پزشک مراجعه کنید تا علت آن را مشخص کند. آن‌ها می‌توانند علائم دیگری را مشخص کنند و آزمایش‌های مناسب را برای تشخیص بیماری زمینه‌ای تجویز کنند. پس از آن، آنها می‌توانند شما را در برنامه درمانی مناسب شروع کنند.