بلاگ

هنگام وزن گیری ضد تعریق در مقابل دئودورانت خطرات مختلفی وجود دارد. از آنجایی که نگرانی‌ها در مورد خطرات سرطان مورد تحقیق و بررسی قرار گرفته‌اند، هنگام انتخاب دئودورانت یا ضد تعریق، نگرانی اصلی نیستند. با این حال، اگر به عطرها حساسیت دارید، حتما برچسب‌ها را با دقت بخوانید.

استفاده از دئودورانت یا ضد تعریق با رایحه اضافه، شما را در معرض خطر ابتلا به درماتیت تماسی آلرژیک (ACD) قرار می‌دهد. یک مطالعه نشان داد که دئودورانت‌ها و ضد تعریق‌ها در صدر فهرست محصولات آرایشی و بهداشتی هستند که باعث واکنش‌های آلرژیک پوستی می‌شوند. خواندن برچسب‌ها بهترین راه برای فهمیدن اینکه آیا با استفاده از ضد تعریق یا دئودورانت، واکنش آلرژیک دارید یا خطرات سلامتی بیشتری دارید، است.‌

تریکلوزان این ماده شیمیایی ضد باکتری در ضد تعریق‌ها و دئودورانت‌ها برای از بین بردن میکروب‌های روی پوست شما که باعث ایجاد بو می‌شوند استفاده می‌شود. با این حال، این یک مختل کننده غدد درون ریز است، بنابراین ممکن است مانند هورمون‌هایی که بدن شما به طور طبیعی تولید می‌کند عمل کند و در سیگنال دهی هورمونی بدن شما اختلال ایجاد کند. تریکلوزان همچنین با افزایش خطر ابتلا به سرطان سینه مرتبط است. FDA استفاده از آن را در صابون‌های دست ممنوع کرده است، اما ممکن است همچنان جزء دئودورانت یا ضد تعریق شما باشد، بنابراین برچسب‌ها را با دقت بخوانید.

فتالات‌ها، یک ماده شیمیایی است که در تمام انواع محصولات آرایشی و مراقبت از پوست، از جمله دئودورانت‌ها و ضد تعریق‌ها رایج است. این یک ماده شیمیایی است که به سایر مواد اجازه می‌دهد تا انعطاف پذیر باشند و همچنین عمر هر عطر اضافه شده را افزایش می‌دهد. فتالات‌ها نگران کننده هستند زیرا ممکن است سیستم غدد درون ریز شما را مختل کنند، به خصوص در مردان. فتالات‌ها همچنین ممکن است منجر به شروع زودرس بلوغ در زنان جوان شود که خطر ابتلا به سرطان سینه را در آینده افزایش می‌دهد.

پارابن: این مواد نگهدارنده به ضد تعریق و دئودورانت شما کمک می‌کنند تا مدت طولانی تری خوب بماند. با این حال، پوست شما به راحتی پارابن‌ها را جذب می‌کند و ممکن است استروژن را در بدن شما تقلید کنند. پارابن زیاد خطر ابتلا به سرطان سینه را افزایش می‌دهد

عطر: یک عطر ممکن است صدها ماده میکروسکوپی داشته باشد که در مجموع یک بو را تشکیل می‌دهند. از آنجا که آنها اغلب اختصاصی یا مخفی در نظر گرفته می‌شوند، تمام مواد تشکیل دهنده در برچسب‌ها ذکر نشده‌اند.

دی اتانول آمین همچنین ممکن است به عنوان DEA روی برچسب‌ها ذکر شود و یک محصول سرطان زا در نظر گرفته شود. خطر ابتلا به سرطان را افزایش می‌دهد. بوتان و ایزوبوتان اینها گازهایی هستند که به بیرون راندن دئودورانت‌های اسپری آئروسل از قوطی هایشان کمک می‌کنند. آنها در بریتانیا و کانادا محدود هستند زیرا با سرطان و سمیت تولید مثل مرتبط هستند. با این حال، آنها برای استفاده در ایالات متحده تایید شده‌اند. اگر این گازها نگران کننده هستند، قبل از خرید حتما آنها را روی برچسب‌ها جستجو کنید یا یک دئودورانت غیر اسپری انتخاب کنید.

آلومینیوم: این فلز بیشتر برای بستن مجاری عرق و جلوگیری از خروج عرق از غدد استفاده می‌شود. با این حال، آلومینیوم ممکن است احتمال جهش ژن‌ها را در سطح سلولی افزایش دهد و خطر ابتلا به تومور را افزایش دهد.

همانطور که می‌دانیم رژ لب یکی از مهم ترین محصولات آرایشی است که هر خانمی باید در کیت آرایش خود داشته باشد. بسیاری از رژ لب‌های طبیعی حاوی آلوئه ورا و ویتامین E هستند که برای آبرسانی لب‌ها بسیار مهم هستند. اگر رنگ رژ لب مناسبی را انتخاب کنید که مطابق با چهره و رنگ چهره شما باشد، قطعاً ظاهر کلی شما را به نحوی مثبت تغییر خواهد داد. انواع مختلفی از رژلب‌ها مانند شفاف، براق، کرم و غیره در بازار موجود است. در ادامه به اشتباهاتی که حین استفاده از رژ لب می‌کنید می‌پردازیم.

1. لایه برداری را فراموش کنید!!

این یکی از بزرگترین اشتباهاتی است که توسط زنان انجام می‌شود. لایه برداری لب‌ها قبل از زدن رژ لب بسیار مهم است زیرا اگر لب‌های خود را لایه برداری نکنید و رژ لب مات مایع را روی لب‌های خشک خود بزنید، پس از مدتی رژ لب شما خشکی لب‌های شما را برجسته می‌کند که ظاهر کلی شما را خراب می‌کند.

اگر می‌خواهید لب‌هایتان را لایه‌برداری کنید، یک بالم لب سنگین و ضخیم را روی لب‌هایتان بمالید و بگذارید ۲ تا ۳ دقیقه بماند و سپس به آرامی آن را با کمک یک پارچه تمیز کنید، این کار باعث می‌شود لایه سلول‌های مرده پوست از بین برود. لب‌های شما و به شما یک پایه عالی برای زدن رژ لب می‌دهد.

2. لب‌های خود را با مداد لب خط بزنید

اکثر خانم‌ها لب‌های خود را با مداد لب خط نمی‌زنند، این یک اشتباه بسیار رایج است و مخصوصاً توسط خانم‌ها زمانی که عجله دارند انجام می‌شود. اگر می‌خواهید به لب‌هایتان فرمی زیبا و بی‌نقص بدهید، مخصوصاً زمانی که رژ لب مایع می‌زنید، باید لب‌هایتان را با خط لب خط بزنید. می‌توانید لب‌های خود را با خطی که رنگ آن با رژ لب شما یکسان است خط بکشید و پس از زدن رژ لب فراموش نکنید که خط لب را ادغام کنید.

3. فشار دادن لب

وقتی از رژ لب‌های معمولی استفاده می‌کنیم، بسیار مهم است که لب‌ها را فشار دهید تا رژ لب در سراسر لب‌ها پخش شود، اما اگر رژ لب مایع می‌زنید، لب های خود را فشار ندهید. رژ لب شما را لکه دار می‌کند که ظاهری ناخوشایند به لب‌های شما می‌دهد، به همین دلیل هنگام استفاده از رژ لب مایع، لب‌های خود را فشار ندهید. و این همه برای امروز است! در صورتی که برایتان مفید بود، حتما آن را با دوستان و خانواده خود به اشتراک بگذارید. مراقب باش؛ زندگی را جشن بگیرید.

در اینجا نکات مهم ما برای محافظت از مو در برابر کلر آورده شده است. این نکات باید اثرات مخرب آب کلردار استخر را کاهش دهد:

1. قبل و بعد از شنا موهای خود را آبکشی و خیس کنید.

آداب شنا را باید بدانید که به حفظ امنیت و سلامت همه کمک می‌کند. به عنوان مثال، دلیل مهمی وجود دارد که کارکنان استخر به شما می‌گویند قبل از رفتن به استخر دوش بگیرید. این یک مرحله بسیار مهم برای از بین بردن هرگونه کثیفی و روغن از بدن شما است، بنابراین کثیفی‌ها در زیر استخر قرار نمی‌گیرند، اما برای جلوگیری از آسیب کلر به موهای شما نیز مفید است.

به همین ترتیب، همیشه ایده خوبی است که پس از شنا، موهای خود را به طور کامل با آب تمیز بشویید. می‌توانید از مقداری شامپوی شفاف کننده استفاده کنید تا تمیزی عمیق تری به آن ببخشید.

2. روغن نارگیل، روغن زیتون و سایر روغن‌های طبیعی را به موهای خود بمالید.

اگر مکرراً شنا می‌کنید یا موهایی دارید که بیشتر در معرض آسیب کلر هستند، از یک محافظ کلر روی موهای خود استفاده کنید. روغن‌های طبیعی، از جمله روغن نارگیل، روغن زیتون و جوجوبا به عنوان یک لایه محافظ عمل می‌کنند تا از جذب کلر و سایر مواد شیمیایی استخر به تارهای موی شما جلوگیری کنند. برای محافظت بیشتر، از ماسک نرم کننده عمیق یا نرم کننده استفاده کنید.

3. از اسپری شنا استفاده کنید.

اگر موهای بور دارید و به ویژه نگران تأثیر کلر روی موهای روشن خود هستید، می‌توانید یک محصول اسپری شنا را خریداری کنید تا روی موهای خود بمالید تا کلر از نفوذ تارهای شما جلوگیری کند. این محصول برای انواع مو مناسب است.

4. از شامپوهای ملایم استفاده کنید.

توصیه می‌کنیم بدون توجه به نوع موی خود از یک شامپوی ملایم و بدون سولفات استفاده کنید و بعد از شنا از نرم کننده استفاده کنید. این به شستشوی باقی مانده کلر از موهای شما کمک می‌کند.

5. کلاه شنا بپوشید.

اگر شما یک شناگر رقابتی هستید، احتمالاً برای تمرین شنا از کلاه شنا روی سر خود استفاده می‌کنید. کلاه شنا برای جلوگیری از رسیدن کلر به موهای شما در وهله اول عالی است. برای بهترین محافظت، آن را به درستی بپوشید تا تمام موهای شما داخل آن باشد. فراموش نکنید که کلاه شنا خود را روی موهای خیس بپوشید تا راحت تر روی سر شما قرار بگیرد. نگه داشتن چند کلاه شنا یدکی در کیف شنای خود در صورت پارگی نیز ایده بدی نیست.

6. موهای بلند را در دم اسبی قرار دهید.

اگر موهای بلندی دارید و کلاه شنا ندارید، موهای خود را به صورت دم اسبی، بافته یا کش‌های تنگ ببندید. این کار تماس با کلر را به حداقل می‌رساند.

7. در استخرهای روباز شنا کنید.

در صورت امکان، شنا در استخرهای روباز بهترین است. در استخرهای روباز، گاز کلر از آب سریعتر به هوا تبخیر می‌شود و غلظت آب و در نهایت مقدار کلری که می‌تواند در مو و پوست شما جذب شود کاهش می‌یابد.

8. این روال‌های مراقبت از مو پس از شنا را بپذیرید.

شاید بحرانی‌ترین زمان برای جلوگیری از آسیب‌دیدگی موی کلر، زمانی است که از آب خارج می‌شوید. دوش گرفتن و روتین موی شما بعد از شنا به حذف کلر قبل از نفوذ بیش از حد به تارهای شما کمک می‌کند. اگر به طور منظم شنا می‌کنید، احتمالاً یک رژیم کاملاً دقیق بعد از شنا دارید، از جمله تمیز کردن و مراقبت از عینک شنا.

جوانان را تشویق کنید که صبح و شب پوست خود را تمیز کنند. از سنین پایین به نوجوان خود یک پاک کننده خوب بدهید. این به ایجاد عادت‌های خوب کمک می‌کند و مطمئناً به محافظت از پوست در برابر آکنه کمک می‌کند، به عنوان مثال، زیرا منافذ روی پوست تمیز کمتر احتمال دارد چربی بیش از حد را جمع کرده و آنها را مسدود کند. آکنه می‌تواند باعث ایجاد زخم‌های ناخوشایند شود. ابتدا با استفاده از یک پاک کننده ملایم شروع کنید.

مرطوب کنید

این یکی از آن مراحل بسیار مهم در روال زیبایی هر کسی است، صرف نظر از سن شما. تمام پوست‌ها در طول روز رطوبت خود را از دست می‌دهند و بنابراین پیدا کردن یک محصول خوب در اوایل که بتوانید از آن صبح‌ها و قبل از خواب استفاده کنید، به هیدراته و سیر نگه داشتن پوست شما کمک می‌کند. خطوط و چین و چروک‌های اولیه را از بین می‌برد و پوستی هیدراته و عالی را تضمین می‌کند.

محافظت در برابر اشعه فرا بنفش

در حالی که همه ما برای داشتن احساس خوب به نور و نور خورشید نیاز داریم و آن را دوست داریم، باید به خاطر داشت که قرار گرفتن بیش از حد در معرض نور خورشید به احتمال زیاد دشمن شماره یک پوست است. اگر فکر می‌کنید که استفاده از ضد آفتاب در روزهای ابری و خنک غیر ضروری است، در اشتباهید. اشعه UV خورشید از طریق اپیدرم یا لایه‌های بالایی پوست نفوذ می‌کند و در واقع باعث آسیب می‌شود. بنابراین هرگز بدون ضد آفتاب بیرون نروید.

جلوگیری

پوست ما، همچنین پوست جوان ما همیشه در معرض اثرات منفی سموم، آسیب خورشید و سایر رادیکال‌های آزاد موجود در جو است. محصولات مختلفی در بازار وجود دارد که به مبارزه با اثرات این تأثیرات کمک می‌کند. آنچه مهم است این است که قبل از خرید محصولات خاص، نوع پوست خود را بشناسید.

همچنین بهتر است والدین قبل از استفاده از هر محصول خاصی، دختر نوجوان خود را با یک متخصص پوست یا سایر متخصصان مراقبت از پوست صحبت کنند. اما هیچ ایرادی ندارد که در نوجوانی از محصولات مراقبت از پوست مانند ویتامین C و B استفاده کنید که در کاهش اثرات ناخالصی‌های موجود در جو و همچنین آسیب‌های ناشی از نور خورشید بسیار عالی شناخته شده‌اند.

کرم دور چشم، سرم

نوجوانان با استفاده از یک پاک کننده ملایم، مرطوب کننده و محافظ در برابر آفتاب شروع کنند و سپس کرم‌های مرطوب کننده دور چشم و سرم را از مثلاً 20 به بعد معرفی کنند. در حدود این سن، پوست شروع به کاهش تولید الاستین و کلاژن ضروری می‌کند. یک کرم و سرم دور چشم به مبارزه با اثرات این فرآیندهای طبیعی پیری کمک می‌کند.

پوست خود را بشناسید

شروع جوانی برای داشتن پوستی زیبا ضروری است و یک مادر با تشویق فرزند برای شروع مراقبت از پوست خیلی قبل از پایان سال‌های نوجوانی، لطف بزرگی به نوجوان خود انجام می‌دهد. نوع پوست دخترتان را بیابید و با یک متخصص در مورد محصولات توصیه شده صحبت کنید، به خصوص آنهایی که نباید خیلی زود از آنها استفاده کند. اما مراقبت عالی از پوست با یک پاک کننده خوب، مرطوب کننده و ضد آفتاب شروع می‌شود.

اختلال بیش فعالی کمبود توجه (ADHD) یک وضعیت سلامت روان است که می تواند باعث سطوح غیرعادی بیش فعالی و رفتارهای تکانشی شود. افراد مبتلا به ADHD همچنین ممکن است در تمرکز حواس خود بر روی یک کار واحد یا بی حرکت نشستن برای مدت طولانی مشکل داشته باشند. بسیاری از افراد بی توجهی و تغییرات در سطح انرژی را تجربه می‌کنند. برای یک فرد مبتلا به ADHD، این در مقایسه با افرادی که این عارضه را ندارند بیشتر و به میزان بیشتری اتفاق می‌افتد. می‌تواند تأثیر قابل توجهی بر تحصیل، کار و زندگی خانگی آنها داشته باشد. هم بزرگسالان و هم کودکان می‌توانند ADHD داشته باشند. این تشخیصی است که توسط انجمن روانپزشکی آمریکا (APA) به رسمیت شناخته شده است.

علائم ADHD

طیف وسیعی از رفتارها با ADHD مرتبط است. برخی از موارد رایج تر عبارتند از:

• در تمرکز یا تمرکز روی کارها مشکل دارند
• فراموشی در انجام کارها
• به راحتی پرت شدن
• داشتن مشکل در نشستن
• قطع حرف افراد در حین صحبت کردن

علائم و نشانه‌ها می‌توانند مختص جنبه‌های مختلف ADHD مانند بیش فعالی، تکانشگری یا مشکل در تمرکز باشند. فردی که بیش فعالی و تکانشگری را تجربه می‌کند ممکن است:

• برای مثال، سر کلاس نشستن یا نشستن برایشان مشکل است
• در بازی کردن یا انجام کارهای بی سر و صدا مشکل دارند
• بیش از حد صحبت کنید
• برایشان سخت است که نوبتشان صبر کنند
• وقتی دیگران در حال صحبت کردن، بازی کردن، یا انجام کاری هستند، حرفشان را قطع کنید

کسی که در تمرکز مشکل دارد ممکن است:

• اشتباهات مکرر یا از دست دادن جزئیات در هنگام مطالعه یا کار
• حفظ تمرکز هنگام گوش دادن، خواندن یا برگزاری مکالمه برایشان سخت است
• در سازماندهی کارهای روزانه خود مشکل دارند
• به راحتی با چیزهای کوچکی که در اطرافشان اتفاق می‌افتد حواسشان پرت می‌شود

اگر شما یا فرزندتان ADHD دارید، ممکن است برخی یا همه این علائم را داشته باشید. علائمی که دارید به نوع ADHD شما بستگی دارد. افراد مبتلا به این نوع ADHD در درجه اول رفتار بیش فعال و تکانشی از خود نشان می‌دهند. این می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• بی قراری
• قطع حرف افراد در حین صحبت کردن
• نمی‌توانند منتظر نوبت خود باشند
• اگرچه بی توجهی در مورد این نوع ADHD کمتر مورد توجه قرار می‌گیرد، اما افراد مبتلا به ADHD عمدتاً بیش فعال ممکن است هنوز تمرکز بر روی وظایف را دشوار بدانند.

1. فیزیوتراپی و کاردرمانی

فیزیوتراپی و کاردرمانی احتمالاً بخشی از برنامه درمانی RA شما خواهد بود. درمان می‌تواند کمک کند:

• سطح توانایی فعلی خود را ارزیابی کنید
• قدرت خود را بسازید
• درد خود را کاهش دهید
• کاهش سرعت آسیب مفاصل
• به شما کمک می‌کند تا حرکات خود را تطبیق دهید

فیزیوتراپی

یک فیزیوتراپ همچنین می‌تواند از طریق ماساژ و تحریک عضلانی درد را تسکین دهد. آنها می‌توانند تمریناتی را به شما آموزش دهند که در خانه انجام دهید که باعث افزایش قدرت و کاهش درد شما می‌شود. ممکن است زمانی که برای اولین بار تشخیص آرتریت روماتوئید را دریافت می‌کنید، فیزیوتراپی داشته باشید، یا در صورت نیاز در طول دوره بیماری خود، مثلاً اگر یک مفصل خاص شروع به ایجاد درد و مشکل کند.

کار درمانی

یک کاردرمانگر می‌تواند به شما کمک کند توانایی خود را برای انجام کارهای روزمره به تنهایی حفظ کنید. آنها همچنین می‌توانند پشتیبانی و دستگاه‌هایی را برای کمک به شما توصیه کنند و نحوه استفاده از آنها را به شما آموزش دهند. این موارد می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• آتل‌ها
• بریس‌ها
• وسایل کمک حرکتی
• دستگیره‌های شیشه و دستگیره‌های در
• نرده برای پله‌ها و میله‌های حمام برای پشتیبانی

2. گزینه‌های جراحی برای آرتریت روماتوئید

گاهی اوقات برای رفع مفاصل آسیب دیده به جراحی نیاز است. جراحی دقیق مورد نیاز شما به مفصل آسیب دیده و میزان آسیب بستگی دارد. گزینه‌های جراحی عبارتند از:

آرتروسکوپی و سینووکتومی: آرتروسکوپی یک روش جراحی کم تهاجمی است که می‌تواند برای انجام سینووکتومی استفاده شود. سینووکتومی برای برداشتن پوشش ملتهب مفصل انجام می‌شود.
ترمیم تاندون: جراحی می‌تواند به رفع تاندون‌های اطراف مفاصل شما که پاره شده یا شل شده‌اند کمک کند.
تعویض مفصل: تعویض مفصل کل مفصل آسیب دیده را برداشته و با یک مفصل مصنوعی جایگزین می‌کند.

3. مکمل‌های غذایی و تغییرات رژیم غذایی

برخی افراد گزارش می‌دهند که تغییرات رژیم غذایی به کاهش علائم RA کمک می‌کند. این به طور کلی شامل پیروی از یک رژیم غذایی ضد التهابی و پرهیز از غذاهای سرشار از قند، مواد مصنوعی و کربوهیدرات است.

رژیم ضد التهابی شامل غذاهایی مانند:

• ماهی
• انواع توت‌ها
• آووکادوها
• فلفل
• سبزیجات با برگ سبز تیره
• گوجه فرنگی‌ها
• روغن زیتون اضافی
• شکلات تلخ

سایر افراد مبتلا به RA دریافتند که مکمل‌ها می‌توانند التهاب را کاهش دهند. مطالعات نشان داده است که مکمل‌های روغن ماهی امگا 3 و زردچوبه با کاهش علائم RA مرتبط هستند. قبل از شروع هر مکملی با پزشک خود صحبت کنید تا مطمئن شوید که با نسخه فعلی شما تداخل منفی نخواهد داشت.

روزهای طولانی جوانی که در آفتاب می‌گذرانید، زمانی به صورت برنزه‌ پوستتان میشد، اما 20 سال به جلو و دوباره نگاه کنید. شواهدی از آن ساعات بی دغدغه و محافظت نشده زیر نور خورشید اکنون در صورت، سینه، گردن و بازوهای شما نمایان می‌شود. به صورت پوست آسیب دیده در برابر نور خورشید ظاهر می‌شود و دوباره نیز آسیب می‌بیند. علائم به صورت چین و چروک‌های ریز تا متوسط، افتادگی پوست، کک و مک، رنگدانه های ناهموار و لکه های تیره ظاهر می‌شوند. گاهی اوقات به صورت ضایعات پیش سرطانی یا سرطان پوست هستن. در ادامه همراه ما باشید تا به درمان آفتاب سوختگی پوست برپدازیم.

اولین قدم در معکوس کردن پوست آسیب دیده از نور خورشید، جلوگیری از آسیب بیشتر است. پس بهتر است از کرم ضد آفتاب استفاده کنید زمانی که قرار است در معرض نور خورشید باشید.

روشن کننده‌ها

مواد آرایشی سفید کننده یا روشن کننده معمولاً شامل هیدروکینون است، ماده‌ای که نشان داده شده است که خاصیت روشن کنندگی پوست دارد. اگر همراه با رتینوئید استفاده شود، می‌تواند لکه‌های سطحی، رنگدانه‌های ناهموار و لکه‌های خورشید را روشن کند، اما به طور کامل از بین نمی‌رود.

لایه برداری شیمیایی

لایه برداری شیمیایی یک روش غیر جراحی است که توسط متخصص پوست و با استفاده از محلول‌های مختلف برای بهبود ظاهر پوست انجام می‌شود. عمق درمان متفاوت است. بسته به نوع پوست و هدف زیبایی و درمانی می‌تواند سطحی، متوسط ​​یا عمیق باشد. لایه برداری برای برداشتن خارجی ترین لایه‌های پوست استفاده می‌شود تا پوست جدید و شفاف بتواند روی سطح ظاهر شود. در بسیاری از موارد، برداشتن قسمت‌هایی از رنگدانه‌های ناهموار، ضایعات پیش سرطانی و خطوط ریز را به همراه خواهد داشت. لایه برداری شیمیایی بسته به عمق لایه برداری می‌تواند به صورت متوالی یا به صورت یکبار انجام شود.

لیزر درمانی

چندین نوع لیزر را می‌توان تقریبا برروی هر سطح بدن برای کمک به کاهش ظاهر آسیب‌های ناشی از نور خورشید استفاده کرد. دکتر راس می‌گوید: «به طور کلی، درمان‌های لیزری بهترین نتایج را زمانی که صورت، گردن و قفسه سینه را هدف قرار می‌دهیم، ایجاد می‌کنند. آنها معمولاً کمتر از 30 دقیقه طول می‌کشند، با زمان خاموشی متفاوت بسته به نوع لیزر. لیزر درمانی می‌تواند ضایعات قرمز و قهوه ای را درمان کند. سناریوی بهینه زمانی است که بیمار سبک باشد. دکتر راس می‌گوید اکثر این دستگاه‌ها زمانی بهترین عملکرد را دارند که کنتراست قابل توجهی بین ضایعه قرمز یا قهوه‌ای و پوست پس‌زمینه وجود داشته باشد.

درمان آرتروز بر مدیریت علائم متمرکز است. نوع درمانی که بیشترین کمک را به شما می‌کند تا حد زیادی به شدت علائم و محل آنها بستگی دارد. اغلب، داروهای بدون نسخه (OTC)، تغییر شیوه زندگی و درمان‌های خانگی برای تسکین درد، سفتی و تورم کافی است.

داروها

تعدادی از انواع مختلف داروهای آرتروز می‌توانند به تسکین کمک کنند. آنها عبارتند از:

• مسکن‌های خوراکی: استامینوفن (تیلنول) و سایر مسکن‌ها به کاهش درد کمک می‌کنند اما تورم را کاهش نمی‌دهند.
  مسکن های موضعی درد این محصولات OTC به صورت کرم، ژل و پچ در دسترس هستند. آنها به بی حس شدن ناحیه مفصل کمک می‌کنند و می‌توانند درد را به ویژه برای دردهای خفیف آرتریت تسکین دهند.
• داروهای ضد التهابی غیر استروئیدی (NSAIDs): NSAID ها مانند ایبوپروفن (Advil، Motrin) و ناپروکسن (Aleve، Naprosyn) به کاهش تورم و همچنین درد کمک می‌کنند.
  کورتیکواستروئیدها این داروهای تجویزی به شکل خوراکی در دسترس هستند. آنها همچنین ممکن است از طریق تزریق مستقیم به مفصل تزریق شوند. به عنوان مثال می‌توان به کورتیزون و تریامسینولون استونید (Kenalog-40، Zilretta) اشاره کرد.

مدیریت وزن

اضافه وزن می‌تواند به مفاصل شما فشار وارد کند و باعث درد شود. کاهش چند پوند به کاهش این فشار و کاهش درد کمک می‌کند. وزن متوسط ​​همچنین می‌تواند خطر سایر مشکلات سلامتی مانند دیابت و بیماری قلبی را کاهش دهد.

خواب کافی

استراحت دادن به عضلات می‌تواند تورم و التهاب را کاهش دهد. با خودتان مهربان باشید و زیاده روی نکنید. خواب کافی در شب نیز می‌تواند به شما در مدیریت موثرتر درد کمک کند.

گرما و سرما درمانی

برای تسکین درد و سفتی عضلات می‌توانید با گرما یا سرما درمانی آزمایش کنید. کمپرس گرم یا سرد را به مدت 15 تا 20 دقیقه، چند بار در روز روی مفاصل دردناک قرار دهید.

ورزش

فعالیت بدنی عضلات اطراف مفاصل شما را تقویت می‌کند و ممکن است به کاهش سفتی کمک کند. حداقل 20 تا 30 دقیقه حرکت فیزیکی را حداقل یک روز در میان هدف گذاری کنید. فعالیت‌های ملایم و کم تاثیر مانند پیاده روی یا شنا را انتخاب کنید. تای چی و یوگا همچنین می‌توانند انعطاف پذیری مفاصل را بهبود بخشند و به مدیریت درد کمک کنند.

نکته نهایی در مورد درمان

این تمرین‌ها می‌توانند به از بین بردن علائم شما و بهبود کیفیت زندگی شما کمک کنند. این لیست کامل از درمان های آرتروز را بررسی کنید.

عوارض آرتروز

به خوبی شناخته شده است که آرتریت، از جمله آرتروز، می‌تواند عوارض فیزیکی ایجاد کند. استئوآرتریت می‌تواند عوارض عاطفی نیز ایجاد کند.

عوارض جسمی عبارتند از:

• خواب ضعیف
• افزایش وزن در نتیجه درد یا محدودیت حرکتی
• استئونکروز یا مرگ استخوان
• فرسایش رباط‌ها و تاندون‌ها
• شکستگی خط مو (استرس)
• همارتروز یا خونریزی در نزدیکی مفاصل
• عوارض عاطفی شامل اضطراب و افسردگی ناشی از از دست دادن عملکرد است.

فشار خون بالا به دیواره شریان شما اشاره دارد. با گذشت زمان، فشار خون بالا می‌تواند باعث آسیب عروق خونی شود که منجر به بیماری قلبی، بیماری کلیوی، سکته مغزی و سایر مشکلات می‌شود. فشار خون بالا گاهی اوقات قاتل خاموش نامیده می‌شود زیرا هیچ علامتی ایجاد نمی‌کند و ممکن است برای سال‌ها بدون توجه و بدون درمان باقی بماند.

بر اساس مراکز کنترل و پیشگیری از بیماری (CDC)، تخمین زده می‌شود که 75 میلیون آمریکایی فشار خون بالا دارند. بسیاری از عوامل خطر فشار خون بالا از کنترل شما خارج هستند، مانند سن، سابقه خانوادگی، جنسیت و نژاد. اما عواملی نیز وجود دارد که می‌توانید آنها را کنترل کنید، مانند ورزش و رژیم غذایی. رژیم غذایی که می‌تواند به کنترل فشار خون کمک کند سرشار از پتاسیم، منیزیم و فیبر است و سدیم کمتری دارد.

1. سبزی‌ها

پتاسیم به کلیه‌های شما کمک می‌کند تا سدیم بیشتری را از طریق ادرار دفع کنند. این به نوبه خود فشار خون شما را کاهش می‌دهد.

سبزیجات برگدار که سرشار از پتاسیم هستند عبارتند از:

• کاهو
• آرگولا
• کلم پیچ
• شلغم
• سبزی کولارد
• اسفناج
• سبزی
• چغندر سوئیسی

سبزیجات کنسرو شده اغلب حاوی سدیم هستند. اما سبزیجات منجمد به اندازه سبزیجات تازه حاوی مواد مغذی هستند و نگهداری آنها راحت تر است. همچنین می‌توانید این سبزیجات را با موز و شیر آجیل ترکیب کنید تا آب سبز سالم و شیرینی داشته باشید.

2. توت‌ها

توت‌ها، به خصوص زغال اخته، سرشار از ترکیبات طبیعی به نام فلاونوئیدها هستند. یک مطالعه نشان داد که مصرف این ترکیبات ممکن است از فشار خون بالا جلوگیری کند و به کاهش فشار خون کمک کند. زغال اخته، تمشک و توت فرنگی به راحتی به رژیم غذایی خود اضافه می‌شوند.

3. چغندر قرمز

چغندر سرشار از اکسید نیتریک است که می‌تواند به باز شدن رگ‌های خونی و کاهش فشار خون کمک کند. محققان همچنین دریافتند که نیترات‌های موجود در آب چغندر فشار خون شرکت کنندگان در تحقیق را تنها در عرض 24 ساعت کاهش می‌دهد.

می توانید چغندر را خودتان آب بگیرید یا به سادگی تمام ریشه آن را بپزید و بخورید. چغندر وقتی تفت داده شود یا به سیب زمینی سرخ کرده و خورش‌ها اضافه شود خوشمزه است. همچنین می‌توانید آنها را به شکل چیپس بپزید. هنگام استفاده از چغندر مراقب باشید، آب آن می‌تواند دست‌ها و لباس‌های شما را لکه دار کند.

4. شیر و ماست بدون چربی

شیر بدون چربی منبع عالی کلسیم است و چربی کمی دارد. اینها هر دو عنصر مهم رژیم غذایی برای کاهش فشار خون هستند. اگر شیر دوست ندارید، می‌توانید ماست را نیز انتخاب کنید. بر اساس انجمن قلب آمریکا، زنانی که پنج وعده یا بیشتر در هفته ماست می‌خوردند، 20 درصد کاهش خطر ابتلا به فشار خون بالا را تجربه کردند. سعی کنید گرانولا، خلال بادام و میوه ها را در ماست خود بگنجانید تا فواید بیشتری برای سلامت قلب داشته باشید. هنگام خرید ماست، حتما قند اضافه شده را بررسی کنید. هر چه مقدار شکر در هر وعده کمتر باشد، بهتر است.

5. بلغور جو دوسر

بلغور جو دوسر با فیبر بالا، کم چربی و سدیم کم برای کاهش فشار خون مناسب است. خوردن بلغور جو دوسر برای صبحانه راهی عالی برای تامین انرژی روز است. جو دوسر شبانه یک گزینه محبوب برای صبحانه است. برای درست کردن آنها، 1/2 فنجان جو دوسر و 1/2 فنجان شیر گردو را در یک شیشه خیس کنید. صبح، توت‌ها، گرانولا و دارچین را هم بزنید و به آن اضافه کنید.

اندازه گیری فشار خون شما میزان خونی که از رگ‌های خونی شما عبور می‌کند و میزان مقاومتی که خون در هنگام پمپاژ قلب با آن مواجه می‌شود را در نظر می‌گیرد. فشار خون بالا یا پرفشاری خون زمانی اتفاق می‌افتد که نیروی فشار خون از طریق عروق شما به طور مداوم بیش از حد بالا باشد. در این مقاله، ما اصول اولیه فشار خون، از جمله علائم، علل، نحوه درمان و موارد دیگر را پوشش خواهیم داد.

فشار خون بالا چیست؟

رگ‌های خونی باریک که به عنوان شریان نیز شناخته می‌شوند، مقاومت بیشتری برای جریان خون ایجاد می‌کنند. هرچه رگ‌های شما باریک تر باشد، مقاومت بیشتری وجود دارد و فشار خون شما بالاتر می‌رود. در دراز مدت، افزایش فشار می‌تواند باعث مشکلات سلامتی از جمله بیماری قلبی شود. فشار خون بالا بسیار شایع است. در واقع، از زمانی که دستورالعمل‌ها در سال 2017 تغییر کرد، تقریباً نیمی از بزرگسالان آمریکایی اکنون می‌توانند با این بیماری تشخیص داده شوند.

فشار خون بالا معمولاً در طی چندین سال ایجاد می‌شود. معمولاً هیچ علامتی مشاهده نمی‌کنید. اما حتی بدون علائم، فشار خون بالا می‌تواند باعث آسیب به رگ‌های خونی و اندام‌های شما، به ویژه مغز، قلب، چشم‌ها و کلیه‌ها شود. تشخیص زودهنگام مهم است. اندازه گیری منظم فشار خون می‌تواند به شما و پزشکتان کمک کند تا هر گونه تغییری را متوجه شوید. اگر فشار خون شما افزایش یافته باشد، ممکن است پزشک از شما بخواهد که فشار خون خود را در طی چند هفته بررسی کنید تا ببیند آیا این عدد همچنان بالا می‌ماند یا به سطح طبیعی باز می‌گردد. درمان فشار خون بالا شامل داروهای تجویزی و تغییر شیوه زندگی سالم است. اگر این بیماری درمان نشود، می‌تواند منجر به مشکلات سلامتی، از جمله حمله قلبی و سکته شود.

چگونه فشار خون بالا را بفهمیم

دو عدد نشان دهنده فشار خون هستند. فشار سیستولیک (شماره بالا) نشان دهنده فشار در شریان‌های شما هنگام ضربان قلب و پمپاژ خون است. فشار دیاستولیک (عدد پایین) نشان دهنده فشار موجود در شریان‌های شما بین ضربان قلب است.

علائم فشار خون بالا چیست؟

فشار خون بالا به طور کلی یک وضعیت خاموش است. بسیاری از افراد هیچ علامتی را تجربه نخواهند کرد. ممکن است سال‌ها یا حتی دهه‌ها طول بکشد تا این وضعیت به سطوحی به حدی شدید برسد که علائم آشکار شوند. حتی در این صورت، این علائم ممکن است به مسائل دیگری نسبت داده شوند. فشار خون شدید می‌تواند شامل موارد زیر باشد:

• گرگرفتگی
• لکه های خونی در چشم
• سرگیجه

به گفته انجمن قلب آمریکا برخلاف تصور رایج، فشار خون شدید معمولاً باعث خونریزی بینی یا سردرد نمی‌شود، مگر زمانی که فردی در بحران فشار خون باشد. بهترین راه برای تشخیص فشار خون بالا این است که به طور منظم فشار خون را اندازه گیری کنید. اکثر مطب‌های پزشکان در هر قرار ملاقات، فشار خون را اندازه گیری می‌کنند. اگر فقط یک دوره فیزیکی سالانه دارید، با پزشک خود در مورد خطرات فشار خون بالا و سایر مواردی که ممکن است نیاز داشته باشید صحبت کنید تا فشار خون خود را کنترل کنید.

به عنوان مثال، اگر سابقه خانوادگی بیماری قلبی دارید یا عوامل خطر ابتلا به این بیماری را دارید، پزشک ممکن است توصیه کند که فشار خون خود را دو بار در سال چک کنید. این به شما و پزشکتان کمک می‌کند تا قبل از اینکه مشکل‌ساز شوند، از مشکلات احتمالی مراقبت کنید.