بلاگ

در دنیای حذف موهای زائد، اپیلاسیون و اصلاح کاملاً متفاوت است. موم به سرعت موها را از طریق کشش‌های تکراری از ریشه می‌کشد. اصلاح بیشتر یک اصلاح است، فقط موهای سطح پوست را از بین می‌برد و ریشه را دست نخورده باقی می‌گذارد. به این فکر می‌کنید که کدام روش برای شما بهتر جواب می‌دهد؟ ادامه مطلب را از دست ندهید.

روند کار چگونه است؟

اپیلاسیون شامل مخلوطی گرم است که روی پوست مالیده می‌شود و پس از سرد شدن به سرعت پاک می‌شود. دو نوع مختلف موم وجود دارد: موم نرم و سخت. موم نرم برای برداشتن نیاز به نوارهایی دارد و با رزین، روغن‌ها و سایر افزودنی‌ها ساخته می‌شود. موم اعمال می‌شود و نوار روی آن قرار می‌گیرد تا موها در خلاف جهت رشد از بین بروند.

موم‌های سخت به خودی خود سفت می‌شوند و از موم زنبور عسل، رزین و روغن ساخته می‌شوند. بر خلاف موم‌های نرم، موم‌های سخت موها را بدون نوار از بین می‌برند. انواع مختلفی از ریش تراش‌ها وجود دارد که عمدتاً تیغ‌های ایمنی، لبه‌های مستقیم و ریش تراش‌های برقی هستند.

تیغ‌های لبه مستقیم قبل از قرن بیستم محبوب‌ترین تیغ‌ها بودند و شبیه تیغه‌های باز شده به نظر می‌رسند. تیغ‌های ایمنی معمولا یکبار مصرف هستند و شبیه آنهایی هستند که ممکن است در فروشگاه‌های مواد غذایی پیدا کنید. ریش تراش‌های برقی کمی گران‌تر هستند، اما می‌توانند اصلاح دقیق تری ارائه دهند.

هر نوع تیغ از روش مشابهی استفاده می‌کند، جایی که تیغ لبه بالایی پوست را می‌خراشد تا موها را از بین ببرد. برخی ترجیح می‌دهند از کرم یا ژل اصلاح همراه با تیغ استفاده کنند.

برای کدام مناطق بهتر عمل می‌کند؟

این به ترجیح بستگی دارد، اما برخی دریافتند که اصلاح روزانه برای زیر بغل، پاها و ناحیه بیکینی بسیار ساده تر است. برخی دیگر اثرات طولانی مدت اپیلاسیون را برای پاها، زیر بغل و نواحی بیکینی ترجیح می‌دهند. برای نواحی بیکینی، اپیلاسیون دقیق‌تر است و به دلیل ناحیه ظریف پوست می‌تواند برجستگی‌های کمتری را ایجاد کند.

آیا مزایایی وجود دارد؟

چند مزیت خارج از ظاهر زیبایی وجود دارد که باید در نظر گرفت. با اپیلاسیون، مزایای اضافی لایه برداری سبک وجود دارد. از آنجایی که این ماده به لایه بالایی پوست می‌چسبد، می‌تواند سلول‌های مرده پوست را حذف کند تا لایه زیرین نرم‌تر ظاهر شود. بر خلاف لیزر موهای زائد که معمولاً فقط توسط متخصصان انجام می‌شود، هم اپیلاسیون و هم اصلاح را می توان در خانه انجام داد. اصلاح، بر خلاف اپیلاسیون، معمولاً وسیله‌ای در دسترس‌تر و مقرون به صرفه‌تر برای رفع موهای زائد است.

آیا عوارض جانبی یا خطراتی وجود دارد که باید در نظر گرفت؟

مانند هر نوع حذف مو، چند خطر وجود دارد که باید در نظر بگیرید. با اپیلاسیون، همیشه احتمال عوارض جانبی وجود دارد، از جمله:

• درد
• سرخی
• تحریک
• راش
• برآمدگی‌ها
• حساسیت به خورشید
• واکنش آلرژیک
• عفونت
• موهای رشد کرده
• جای زخم

لیمو به عنوان یک منبع غنی از ویتامین C و اسید سیتریک، به دلیل اثرات سم زدایی خود شناخته شده است، به خصوص زمانی که چند قاچ تازه به آب آشامیدنی خود اضافه کنید. به دلیل فواید خوردن لیمو برای سلامتی، استفاده از لیمو به عنوان یک درمان طبیعی برای بیماری‌های پوستی، مانند لکه‌های ناشی از افزایش سن و آکنه، محبوبیت فزاینده‌ای دارد.

با این حال، استفاده از لیمو بر روی صورت شما بیشتر از اینکه مفید باشد، ضرر دارد. در اینجا، خطرات و فواید آب لیمو را بر روی پوست می‌سنجیم.

فواید احتمالی استفاده از لیمو برای پوست شما

فواید ظاهری استفاده از لیمو برای پوست به اسیدیته طبیعی این مرکبات و همچنین محتوای ویتامین C آن مربوط می‌شود.

لیمو گاهی اوقات برای موارد زیر استفاده می‌شود:

درمان آکنه

آب لیمو به دلیل سطح اسیدی آن خاصیت قابض دارد. موادی با سطح pH پایین می‌توانند به کاهش التهاب و چربی که ممکن است در شکل گیری آکنه کمک کنند.

علاوه بر این، اسید سیتریک، نوعی آلفا هیدروکسی اسید (AHA)، می‌تواند به تجزیه سلول‌های مرده پوست که منجر به اشکال غیرالتهابی آکنه مانند جوش‌های سرسیاه می‌شود، کمک کند.

اثرات ضد میکروبی

لیمو همچنین دارای اثرات ضد میکروبی است که ممکن است به مهار باکتری Propionibacterium acnes که منجر به آکنه التهابی می‌شود کمک کند.

لکه پوست یا روشن شدن مو

ترکیبات مرکباتی مانند لیمو ممکن است روی روشن شدن لکه‌های پیری یا جای آکنه و همچنین موهای صورت شما به خوبی کار کنند.

درمان پسوریازیس و شوره سر

از آنجایی که آب لیمو می‌تواند سلول‌های مرده پوست را از بین ببرد، تئوری این است که ممکن است لکه‌های پوستی منتسب به پسوریازیس و شوره سر را نیز کاهش دهد. اثرات لایه برداری به سطوح طبیعی اسید سیتریک لیمو نسبت داده می‌شود، زیرا AHA ها دارای اثر لایه برداری بر روی پوست هستند.

افزایش کلاژن

برخی از طرفداران استفاده از لیمو برای پوست می‌گویند که مرکبات یک روش طبیعی برای افزایش کلاژن در پوست صورت است. کلاژن پروتئینی است که به طور طبیعی با افزایش سن تجزیه می‌شود و در نتیجه باعث ایجاد خطوط و چین و چروک می‌شود. به عنوان یک آنتی اکسیدان، ویتامین C ممکن است به جلوگیری از رادیکال‌های آزاد که می‌توانند به کلاژن آسیب برسانند، کمک کند و پوست صاف تری داشته باشید.

اگر تیغ‌های خود را عوض نکنید، کدر می‌شوند و ممکن است شروع به زنگ زدن کنند. همانطور که قبلا ذکر شد، تیغ‌های کدر و زنگ زده می‌توانند شانس شما را برای تجربه تحریک پوست، سوختگی با تیغ و موهای زیر پوستی افزایش دهند.

اگر خود را نیش بزنید، به دلیل تجمع باکتری‌ها در طول زمان، با خطر عفونت بیشتری نیز مواجه خواهید شد. به طور خلاصه، تیغ‌های قدیمی به احتمال زیاد منجر به یک تجربه ناخوشایند پس از اصلاح خواهند شد.

آیا می توانید کاری کنید که ریش تراش دوام بیشتری داشته باشد؟

هزینه تیغ‌ها می‌تواند افزایش یابد، به خصوص اگر هر چند بار اصلاح آن را عوض کنید. اما می‌توانید چند قدم برای ماندگاری بیشتر ریش تراش بردارید:

• هنگام اصلاح مقداری از استرس را از تیغه خود خارج کنید، با نرم کردن مو و پوست از قبل، ابتدا با خیس کردن یک حوله گرم و مرطوب، سپس با استفاده از کرم اصلاح یا مومیایی کردن.
• تیغ را هر چند بار بشویید تا موها، پوست مرده و سایر مواد زائد در حین اصلاح از بین برود.
• پس از اتمام اصلاح، تیغ خود را کاملا بشویید و به آرامی آن را خشک کنید.
• آن را در جای خشک و خنک نگهداری کنید تا از باکتری‌ها و زنگ زدگی جلوگیری شود.

چگونه تیغ‌های خود را با خیال راحت عوض کنیم؟

نحوه تعویض تیغ بر اساس نوع تیغ متفاوت است. اما مهم نیست که چه نوع تیغی دارید، به خاطر داشته باشید که ایمنی همیشه حرف اول را می‌زند.

برای تعویض ایمن تیغ‌های خود:

• دستورالعمل‌های سازنده را دنبال کنید، که معمولاً همراه با تیغ شما ارائه می‌شود.
• هرگز تیغ یا کارتریج را روی لبه تیز نگیرید. آن را از لبه مات و پوشیده شده یا کناره‌های پلاستیکی کارتریج بگیرید.
• برای جلوگیری از لیز خوردن، همیشه دست‌ها و دستگاه را قبل از تعویض تیغه خشک کنید.
• برای دفع ایمن، درپوش تیغ استفاده شده را تعویض کنید یا تیغه استفاده شده را در یک ظرف ضد سوراخ قرار دهید.

سایر ملاحظات ایمنی

• تیغ خود را قبل از استفاده بررسی کنید تا مطمئن شوید که آسیب دیده یا گرفتگی ندارد.
• برای کاهش خطر بریدگی از حداقل فشار و ضربات کوتاه استفاده کنید.
• برای به حداقل رساندن خطر سوختگی و برآمدگی تیغ از اصلاح روی دانه خودداری کنید.
• با یک پارچه یا دستمال تمیز به بریدگی ها فشار وارد کنید تا خونریزی را متوقف کنید.
• پوست را با یک دست بکشید تا سطح صافی ایجاد کنید، به خصوص هنگام اصلاح روی چین های پوست یا نواحی شل یا ناهموار پوست، مانند اندام تناسلی.
• پس از استفاده مجدداً درپوش ایمنی را روی تیغ‌ها و کارتریج های یکبار مصرف قرار دهید.
• تیغ‌های یکبار مصرف را در حالی که قسمت تیغه آن با درپوش یا ظرف ضد سوراخ پوشیده شده است دور بیندازید.

همانطور که گفته شد، مراقبت خوب از تیغ‌های خود ممکن است چند اصلاح اضافی را از تیغ شما خارج کند.

آیا آخرین باری که تیغ خود را عوض کردید به یاد نمی‌آورید؟ اکثر مردم از تیغ خود بارها و بارها استفاده می‌کنند که این اشتباه است. اما مهم نیست که از چه قسمتی از بدن موها را از بین می‌برید، کلید اصلاح دقیق در یک تیغه تیز نهفته است. و با گذشت زمان، تیغ‌های تیغ می‌توانند کند شوند، نه اینکه کمی تند و زننده باشند. یک تیغ کهنه و کند می‌تواند یک اصلاح صاف را از شما سلب کند و به طور بالقوه شما را در معرض خراش‌ها و حتی عفونت قرار دهد.

پاسخ کوتاه چیست؟

به گفته Jessie Cheung، MD، متخصص پوست و مؤسس Cheung Aesthetics & Wellness، این در واقع به چند متغیر بستگی دارد. "کیفیت تیغ شما و مقدار و ضخامت مو همه به سرعت کدر شدن تیغ شما کمک می‌کند. اگر تیغ شما زیر دوش باشد، زنگ می زند و باکتری های بیشتری را جمع می‌کند.

چگونه متوجه می شوید که زمان تعویض تیغ فرا رسیده است؟

حتی اگر تعداد روزها یا تعداد اصلاح‌ها را از دست بدهید، برخی از نشانه‌های آشکار می‌توانند به شما کمک کنند تشخیص دهید که چه زمانی تعویض تیغه درست است. تیغ شما دیگر روی پوست شما "سر نمی‌خورد".

آیا می دانید که چگونه یک تیغ تازه از بسته بندی به راحتی روی پوست شما می لغزد؟ این احساس یک تیغ تیز است که بدون زحمت موها را بریده است. همانطور که تیغ شروع به کدر شدن می کند، تیغ به این راحتی موهای شما را نمی‌زند.

موهای رشد کرده بیشتری پیدا می کنید

اصلاح با تیغ کدر یا آسیب دیده می‌تواند پوست شما را تحریک کند و باعث سوختگی با تیغ و افزایش خطر رشد موهای درونی یا "برآمدگی‌های تیغ" شود. اینها زمانی اتفاق می‌افتند که پس از اصلاح یا روش دیگری برای رفع موهای زائد، مو در پوست شما رشد می‌کند. اگر بعد از اصلاح متوجه قرمزی، سوزش و برآمدگی روی پوست خود شدید، وقت آن رسیده است که تیغ خود را عوض کنید.

شروع به زنگ زدن کرده است

اگر زنگ زدگی دیدید، قطعا زمان تعویض تیغ خود فرا رسیده است. برخلاف تصور رایج، تیغ زنگ زده به شما کزاز نمی‌دهد، حتی اگر خود را با آن ببرید. زنگ به خودی خود باعث کزاز نمی‌شود. باکتری به نام کلستریدیوم تتانی باعث ایجاد کزاز می‌شود. این نوع باکتری در مواد آلی مانند برگ درختان مرده و خاک زندگی می‌کند.

گفته می شود، اگر تیغ شما به اندازه کافی در یک محیط مرطوب قرار داشته باشد که زنگ بزند، به خوبی می تواند باکتری‌هایی روی آن داشته باشد که اگر هنگام اصلاح به بدن شما وارد شود، می‌تواند باعث عفونت شود.

امروزه ناخن‌ها اهداف زیبایی دارند، اما کاربردهای اولیه آن شامل کندن و دفاع است. ناخن‌ها همچنین از نوک انگشتان شما محافظت می‌کنند و توانایی شما را در برداشتن وسایل افزایش می‌دهند.

ناخن‌ها از کراتین ساخته شده‌اند، پروتئینی که در موهای شما نیز یافت می‌شود. ناخن‌ها چندین لایه سخت دارند که می‌توانند پوسته شوند. این می تواند باعث نازک به نظر رسیدن یا ضعیف شدن آنها شود و باعث شکافتن آنها شود. اصطلاح پزشکی برای لایه برداری یا شکافتن ناخن، onychoschizia است.

کندن ناخن ها می تواند در نتیجه آسیب‌های خارجی به ناخن باشد. به ندرت، آنها می‌توانند یک وضعیت سیستمیک یا نشانه‌ای از وقوع یک فرآیند پاتولوژیک در داخل بدن شما را نشان دهند. شش ماه طول می‌کشد تا یک ناخن به طور کامل رشد کند. این بدان معناست که ممکن است ناهنجاری‌های ناخن را در نتیجه چیزی که ماه‌ها قبل رخ داده است، تجربه کنید.

علت پوسته شدن ناخن‌ها چیست؟

ضربه یا آسیب به خود ناخن می‌تواند باعث لایه برداری شود. خیساندن دست‌ها در آب داغ هنگام شستن ظرف‌ها یا قرار گرفتن در معرض آب طولانی مدت می‌تواند ناخن‌ها را خشک کند. این نیز می‌تواند باعث لایه برداری شود.

سایر علل آسیب‌زای لایه‌برداری عبارتند از:

• هر فعالیتی که روی ناخن فشار می‌آورد
• استفاده بیش از حد از ناخن به عنوان ابزار
• برداشتن یا کندن لاک ناخن
• استفاده از ناخن‌های کاذب یا اکریلیک

اگر نمی‌توانید پوسته شدن ناخن‌های خود را به دلیل خارجی یا داخلی نسبت دهید، یکی از راه‌های تشخیص تفاوت این است که ناخن‌های پا و انگشتان دست خود را با هم مقایسه کنید. اگر ناخن‌های دستتان کنده می‌شود، اما ناخن‌های پایتان پوسته نمی‌شود (یا برعکس)، این نشانه‌ای از یک علت خارجی است.

اگر هم ناخن‌های دست و پا پوسته می‌شوند، این نشانه یک علت داخلی است. علل داخلی می‌تواند متفاوت باشد، اما گاهی اوقات خشکی و پوسته شدن ناخن‌ها می‌تواند نشان دهنده کمبود ویتامین، معمولاً کمبود آهن باشد.

چه زمانی باید به دنبال کمک پزشکی باشید

کندن ناخن به ندرت دلایل داخلی دارد. با این حال، اگر ناخن‌های شما علاوه بر لایه‌برداری، باعث درد شدید یا خونریزی می‌شوند، ممکن است بخواهید به دنبال مراقبت‌های پزشکی فوری باشید. اغلب، درمان‌های خانگی می‌توانند بروز پوسته شدن ناخن‌ها را کاهش دهند.

چگونه از پوسته شدن ناخن در خانه مراقبت کنم؟

اگر فکر می‌کنید که ناخن‌هایتان در نتیجه کمبود آهن است، ممکن است بخواهید میزان مصرف آهن روزانه خود را افزایش دهید. نمونه‌هایی از غذاهایی که آهن بالایی دارند عبارتند از:

• سیب زمینی پخته با پوست
• غلات صبحانه غنی شده
• گوشت لخم - گوشت کم چربی
• عدس
• اسفناج
• لوبیا سفید

همچنین می توانید روزانه مکمل آهن مصرف کنید. اگر مولتی ویتامین مصرف می‌کنید، برچسب آن را به دقت بخوانید. همه تولیدکنندگان آهن را به عنوان بخشی از مولتی ویتامین استاندارد در نظر نمی‌گیرند.

بر اساس دفتر مکمل‌های غذایی، مصرف بیش از 25 میلی گرم آهن عنصری توانایی بدن در جذب روی را کاهش می‌دهد. برای جلوگیری از این اثر نامطلوب، از مصرف بیش از حد مکمل‌های آهن خودداری کنید.

علاوه بر گنجاندن آهن در رژیم غذایی، کلینیک ما توصیه می‌کند از پزشک خود در مورد امکان مصرف بیوتین برای کمک به تقویت ناخن‌ها بپرسید. همچنین باید اقداماتی را برای مرطوب نگه داشتن ناخن‌های خود انجام دهید. این شامل به حداقل رساندن قرار گرفتن طولانی مدت در معرض آب است. اگر به طور مرتب کارهای خانه را انجام می‌دهید که شامل آب می‌شود، دستکش‌های لاستیکی محافظ با روکش نخی بپوشید. اگر در فعالیت‌های آبی مانند شنا شرکت می‌کنید، لوسیون یا کرم را به دست‌ها و ناخن‌های خود بمالید.

ناخن‌های شما می‌توانند پنجره‌ای به مشکلات احتمالی بدن یا صرفاً بازتابی از عادات منظم باشند. شناسایی علل زمینه‌ای و محافظت از ناخن‌ها در برابر آسیب و ترک خوردن می‌تواند به شما کمک کند تا آنها را قوی و کاربردی نگه دارید.

ترک خوردگی ناخن باعث

از عفونت گرفته تا عوارض جانبی طبیعی پیری، ترک خوردگی ناخن دلایل زیادی دارد. بر اساس گزارش کالج آمریکایی استئوپاتی درماتولوژی، زنان نیز بیشتر از مردان دچار ترک خوردگی ناخن می‌شوند. در ادامه برخی از علل رایج وجود دارد:

قرار گرفتن مکرر در معرض آب

اگر کاری را انجام می‌دهید که به شستن مکرر دست‌هایتان نیاز دارد یا دست‌هایتان را در آب فرو می‌برید، ممکن است در معرض خطر ترک خوردن ناخن باشید.

مانیکور و پاک کردن مکرر لاک ناخن

استفاده از لاک پاک کن‌های مبتنی بر استون می‌تواند ناخن‌ها را ضعیف کرده و آنها را مستعد شکستن کند. همینطور پاک کردن مانیکور ناخن ژل به دلیل مواد شیمیایی موجود و نیاز به آغشته شدن ناخن به لاک پاک کن مایع ممکن است ناخن‌ها را در برابر آسیب آسیب پذیرتر کند.

عفونت قارچی

اگر ترک‌ها یا آسیب‌هایی در پوست اطراف ناخن‌های خود دارید، قارچ می‌تواند به پوست نفوذ کرده و منجر به عفونت شود. علائم عفونت قارچی ناخن عبارتند از:

• ترک خوردن
• ناخن‌های ضخیم شده

کمبودهای تغذیه‌ای

بدن از مواد مغذی مختلفی برای رشد ناخن‌های سالم استفاده می‌کند. کمبود آهن یکی از شایع ترین علل کمبود تغذیه‌ای است که باعث ترک خوردن ناخن‌ها می‌شود. بدن همچنین برای ساختن موثر ناخن‌های قوی و سالم به پروتئین‌ها و ویتامین‌های B نیاز دارد.

پسوریازیس

پسوریازیس که ناخن‌ها را درگیر می‌کند می‌تواند باعث تغییراتی در ناخن شود که شامل ترک خوردن ناخن می‌شود. افراد ممکن است علائم دیگری مانند شکافتن ناخن، خرد شدن یا جدا شدن بستر ناخن را نیز تجربه کنند.

اختلال تیروئید

تیروئید مسئول حفظ متابولیسم فرد و همچنین بسیاری از عملکردهای رشد پوست، مو و ناخن است. افراد مبتلا به اختلال عملکرد تیروئید ممکن است مشکلات ناخن از جمله ناخن‌های خشک، ترک خورده و شکننده را تجربه کنند.

علائم با ناخن های ترک خورده

برخی از افراد به ناخن‌های ترک خورده، ناخن‌های شکافته می‌گویند. ترک خوردن می‌تواند در مکان‌های مختلفی مانند وسط نوک ناخن یا در سراسر ناخن رخ دهد. به طور معمول، ناخن هایی که ترک می خورند نازک تر از حد معمول هستند. آنها همچنین ممکن است شکننده باشند و در نقاطی پوسته پوسته شوند.

ترمیم ناخن های ترک خورده

درمان ترک خوردگی ناخن به علت اصلی آن بستگی دارد. برای مثال، پزشکان ممکن است برای از بین بردن قارچ، درمان‌های ضد قارچی را تجویز کنند. اینها اغلب مانند لاک روی ناخن نقاشی می‌شوند. با این حال، اگر ترک خوردگی ادامه یابد، پزشک ممکن است یک قرص ضد قارچ تجویز کند.

ناخن‌های دست از لایه‌های زیادی پروتئین سخت به نام کراتین ساخته شده‌اند. ناخن‌های شما شاخص مهمی از سلامت کلی شما هستند. ناخن‌های سالم باید صاف و سفت، عاری از هرگونه فرورفتگی یا شیار و رنگ ثابت باشند. اگر رشد ناخن‌های شما کندتر از حد متوسط ​​است و دوست دارید سریع‌تر رشد کنند، چندین درمان خانگی و تکنیک‌های نظافت وجود دارد که ممکن است به شما کمک کند.

درمان‌های خانگی برای رشد ناخن

هیچ روش علمی ثابت شده‌ای برای رشد سریعتر ناخن‌ها وجود ندارد. اما مراقبت خوب از بدن خود از طریق تغذیه مناسب و استفاده از نکات زیر برای تقویت ناخن‌ها می‌تواند به رشد و استحکام ناخن‌ها در طول زمان کمک کند.

1. بیوتین مصرف کنید

بیوتین نوع مهمی از ویتامین B است که به بدن اجازه می‌دهد غذا را به انرژی تبدیل کند. همچنین به عنوان یک مکمل برای کمک به تقویت استحکام مو و ناخن بسیار توصیه می‌شود.

چندین مطالعه انسانی نشان می‌دهد که مصرف روزانه مکمل بیوتین می‌تواند به تقویت ناخن‌ها کمک کند. برخی از دانشمندان می‌گویند دوز 2.5 میلی گرم بیوتین در روز می تواند استحکام ناخن را تنها در چند هفته بهبود بخشد. بیوتین را می‌توان به طور طبیعی در موارد زیر یافت:

• مخمر ابجو
• تخم مرغ پخته
• ساردین
• آجیل و کره آجیل
• غلات کامل
• سویا و سایر لوبیاها
• گل كلم
• موز
• قارچ

2. از سفت کننده‌های ناخن (به مقدار کم) استفاده کنید

نرمی ناخن باعث می‌شود ناخن‌ها بیشتر مستعد شکستن شوند و این امر نیاز به رشد مجدد ناخن را افزایش می‌دهد. برای جلوگیری از شکستن ناخن، متخصصان معمولاً سفت کننده‌های ناخن را توصیه می‌کنند. اینها موادی هستند که مانند لاک روی ناخن‌ها رنگ می‌شوند و بعداً با لاک پاک کن پاک می‌شوند.

این برای تقویت ناخن و جلوگیری از شکستن در کوتاه مدت مفید است. با این حال،کارشناسان می‌گویند استفاده طولانی مدت از سفت کننده‌های ناخن گاهی اوقات باعث می‌شود ناخن‌ها ضعیف تر و مستعد شکستن شوند.

3. از مصرف ناخن ها و لاک‌های سمی خودداری کنید

استفاده منظم از ناخن‌های مصنوعی با چسب می‌تواند ناخن‌های واقعی را ضعیف کرده و آنها را مستعد شکستن کند. گزینه بهتر این است که ناخن‌های خود را با لاک‌هایی رنگ کنید که مواد شیمیایی سمی کمی دارند یا اصلاً وجود ندارند، مانند:

• تولوئن
• فرمالدئید
• دی بوتیل فتالات (DBP)

علت ناسالم شدن ناخن‌ها چیست؟

سلامت ضعیف می‌تواند باعث رشد غیر طبیعی ناخن‌ها شود. برخی از مشکلات رایج رشد ناخن عبارتند از:

• تغییر در رنگ
• تغییر در ضخامت یا شکل
• جدا شدن ناخن از پوست اطراف
• خون ریزی
• تورم یا درد در اطراف ناخن
• ناخن های با رشد آهسته

هورمون‌ها نیز در رشد ناخن‌ها نقش دارند. رشد ناخن‌های افراد جوان‌تر نسبت به افراد مسن‌تر است و مردان و زنان باردار رشد سریع‌تری نسبت به سایرین دارند.

ناخن‌های قوی و سالم می‌تواند نشانه‌ای از سلامتی باشد، اما گاهی اوقات ناخن‌های ما آنقدر که می‌خواهیم قوی نیستند. خبر خوب این است که ما همیشه می‌توانیم در سبک زندگی و عادات خود تغییراتی ایجاد کنیم تا به تقویت ناخن‌ها کمک کنیم و آنها را به جایی که می‌خواهیم برسانیم. در اینجا نکاتی وجود دارد که می توانید از آنها برای تقویت ناخن‌های خود در کوتاه ترین زمان استفاده کنید.

1. ناخن‌های خود را در سمت کوتاه تر نگه دارید

ناخن‌های بلند بیشتر احتمال دارد که بشکنند و بر روی چیزهای مختلف گیر کنند، در حالی که ناخن‌های کوتاه تر احتمال تراشیده شدن، ترک خوردن یا شکافتن آن‌ها را کاهش می‌دهد و به قوی نگه داشتن آنها کمک می‌کند.

2. از ناخن‌های خود برای انجام کارها استفاده نکنید

در عوض، از پدهای انگشتان خود برای باز کردن قوطی نوشابه استفاده کنید یا از یک گیره کاغذ برای رسیدن به چیزی در یک فضای کوچک استفاده کنید. استفاده از ناخن به عنوان ابزار می‌تواند منجر به شکستگی و خرد شدن ناخن شود که به نوبه خود می‌تواند ناخن را ضعیف کند.

3. از لوسیون روی ناخن‌های خود استفاده کنید

بعد از پاک کردن لاک، یا اگر فکر می‌کنید به اندازه کافی هیدراته نشده‌اید، از کرم دست روی دست‌هایتان استفاده کنید و مطمئن شوید که ناخن‌هایتان را مرطوب می‌کنید. شما می‌توانید این کار را هر بار که دستان خود را می‌شوید انجام دهید.

4. از استفاده زیاد ضدعفونی کننده خودداری کنید

اگر از ضدعفونی کننده دست استفاده می‌کنید، سعی کنید آن را به ناخن‌هایتان نرسانید و در مصرف آن زیاده روی نکنید. استفاده مداوم از ضدعفونی کننده دست می‌تواند برای ناخن‌ها مضر باشد. این به این دلیل است که ضدعفونی کننده ناخن‌ها (و دست‌ها) را خشک می‌کند و منجر به شکنندگی ناخن‌ها می‌شود.

5. نحوه سوهان زدن ناخن‌های خود را تغییر دهید

سوهان زدن ناخن‌ها در یک حرکت رفت و برگشتی مانند اره می‌تواند ناخن های شما را ضعیف کند. سوهان را فقط در یک جهت سوهان بزنید و به راحتی از کناره‌های ناخن استفاده کنید زیرا سوهان زدن بیش از حد آن می‌تواند ناخن را ضعیف کند.

6. از محصولات پاک کننده با احتیاط استفاده کنید

هنگام تمیز کردن اطراف خانه، دستکش لاستیکی بپوشید. بسیاری از محصولات پاک کننده یا دستمال مرطوب حاوی مواد شیمیایی هستند که می‌توانند ناخن را ضعیف کنند. دستکش به شما کمک می‌کند تا از تماس با این مواد شیمیایی جلوگیری کنید.

7. به شامپوی خود نگاه دقیق تری بیندازید

اگر از شامپویی استفاده می‌کنید که خشک می‌کند یا قصد دارد روغن‌ها را از بین ببرد (یعنی شامپویی که مخصوص موهای چرب است)، ممکن است ناخن‌های شما را خشک کرده و باعث ضعیف یا شکننده شدن ناخن‌ها شود. سعی کنید شامپوی خود را به مدت چند هفته عوض کنید و ببینید آیا تفاوتی مشاهده می‌کنید.

8. با پزشک خود صحبت کنید

اگر چندین روش را امتحان کرده‌اید و هیچ تغییری در ناخن‌های خود مشاهده نکرده‌اید، به متخصص پوست مراجعه کنید. آن‌ها می‌توانند به ناخن‌های شما نگاهی بیندازند و در مورد وضعیت عادی و سلامت کلی شما سؤالاتی بپرسند.

درمان‌های آلرژی بهاری می‌تواند شامل مصرف دارو و همچنین امتحان برخی درمان‌های خانگی باشد.

دارو

طیف وسیعی از داروها برای درمان علائم آلرژی بهاری وجود دارد. این داروها هم بدون نسخه (OTC) و هم با نسخه در دسترس هستند.

آنتی هیستامین‌ها: اینها می‌توانند علائمی مانند خارش چشم و بینی، آبریزش بینی و عطسه را تسکین دهند. آنتی هیستامین‌ها به شکل قرص، اسپری بینی یا مایع موجود هستند.

کورتیکواستروئیدهای بینی: نوعی اسپری بینی که التهاب را کاهش می‌دهد. پزشکان آنها را موثرترین دارو برای رینیت آلرژیک می‌دانند.

ضد احتقان ها: این داروها با کوچک کردن پوشش مجرای بینی و کاهش گرفتگی عمل می‌کنند. ضد احتقان‌ها به صورت قرص، مایع، قطره و اسپری بینی وجود دارند. استفاده طولانی مدت می‌تواند عوارض جانبی ایجاد کند.

گیرنده‌های لکوترین: این قرص‌ها از عملکرد برخی از مواد شیمیایی دخیل در واکنش‌های آلرژیک جلوگیری می‌کنند.

قطره های چشمی: قطره‌های چشمی آلرژی چشم را درمان می‌کنند. قطره‌های چشمی می‌توانند برای کوتاه مدت قرمزی، خارش و تورم را تسکین دهند.

اسپری‌های اضافی بینی: اسپری‌های دیگری برای تسکین مجاری خشک بینی یا مخاط غلیظ، کاهش علائم بعد از چکه‌های بینی و کمک به جلوگیری از واکنش‌های آلرژیک در دسترس هستند.

ایمونوتراپی

ایمونوتراپی یک راه حل طولانی مدت است که هدف آن حساسیت زدایی افراد نسبت به آلرژی هایشان است. پزشکان ممکن است از ایمونوتراپی برای درمان افرادی که عوارض جانبی را تجربه می‌کنند یا احساس می‌کنند که هیچ سودی از دارو ندارند، استفاده کنند.

دو نوع ایمونوتراپی وجود دارد: واکسن‌های آلرژی و قرص‌های زیر زبانی.

واکسن‌های آلرژی شامل تزریق آلرژن به مدت 3 تا 5 سال است. این تزریق‌ها به ایجاد مقاومت در برابر آلرژن کمک می‌کند.

قرص‌های زیر زبانی فقط انواع خاصی از آلرژی‌ها را درمان می‌کنند. آنها نیاز دارند که فرد تا 3 سال هر روز یک قرص را زیر زبان خود حل کند. فرد می‌تواند از ماه‌های قبل از بهار شروع به مصرف قرص کند.

درمانهای خانگی

درمان‌های طبیعی متعدد ممکن است برای افرادی که آلرژی‌های بهاری را تجربه می‌کنند تسکین دهد.

استنشاق بخار

استنشاق بخار استبه طور گسترده استفاده می‌شود برای رینیت آلرژیک و می‌تواند مجاری بینی را تسکین و باز کند. برای استنشاق بخار، یک کاسه آب جوش را روی میز قرار دهید. سر، صورت و کاسه را با حوله بپوشانید و بخارات آن را تنفس کنید. مراقب باشید هنگام استفاده از آب داغ یا جوش، از سوختن پوست جلوگیری کنید.

شستشو با نمک

شستشو با نمک می‌تواند با رقیق کردن مخاط اضافی از مجاری بینی به رفع گرفتگی بینی و احتقان کمک کند. این محلول همچنین می‌تواند آلرژن‌ها را از سوراخ های بینی و سینوس‌ها پاک کند. چندین شستشوی نمکی بدون نسخه وجود دارد.

طب سوزنی

طب سوزنی شامل قرار دادن سوزن‌های نازک در قسمت‌های خاصی از بدن برای اهداف درمانی است. پژوه‌ها نشان می‌دهد که افرادی که طب سوزنی داشتند علائم کمتری را مشاهده کردند و کیفیت زندگی را بهبود بخشیدند. سایر درمان‌های طبیعی شامل برگ گزنه است که ممکن است تورم بینی را کاهش دهد.

درمان های آلرژی بدون نسخه و نسخه ای

داروهای زیادی وجود دارند که می‌توانند علائم آلرژی را کاهش دهند. آنها عبارتند از:

• آنتی هیستامین ها با کاهش میزان هیستامین در بدن، عطسه، بوییدن و خارش را کاهش می‌دهند.
• داروهای ضد احتقان رگ‌های خونی در مجاری بینی را کوچک می‌کنند تا احتقان و تورم را از بین ببرند.
• ترکیبات آنتی هیستامین/دکونژستان اثرات هر دو دارو را با هم ترکیب می‌کنند.

اسپری‌های ضد احتقان بینی احتقان را تسکین می‌دهند و ممکن است انسداد مجاری بینی را سریعتر از ضد احتقان‌های خوراکی بدون عوارض جانبی پاک کنند.

اسپری های بینی استروئیدی التهاب را کاهش می دهند و بهترین درمان اولیه هستند. فقط سه مورد، بودزوناید ( آلرژی راینوکورت )، فلوتیکازون ( فلوناز ) و تریامسینولون ( ناساکورت آلرژی 24HR)، بدون نسخه در دسترس هستند. اسپری بینی کرومولین سدیم می‌تواند با توقف ترشح هیستامین قبل از شروع علائم آلرژی، از تب یونجه جلوگیری کند.

قطره‌های چشم خارش و آبریزش چشم را از بین می‌برد. Ketotifen ( Zaditor ) بدون نسخه در دسترس است.

حتی اگر می‌توانید این داروهای آلرژی را بدون نسخه بخرید، بهتر است ابتدا با پزشک خود صحبت کنید تا از انتخاب داروی مناسب مطمئن شوید. برخی از آنتی هیستامین‌ها می‌توانند باعث ایجاد احساس خواب آلودگی شوند، بنابراین اگر آنها را در طول روز مصرف می‌کنید مراقب باشید. انواع داروهای غیر خواب آلود نیز موجود است. اگر احساس می‌کنید که برای بیش از چند روز به آنتی هیستامین‌ها و داروهای ضداحتقان بدون نسخه نیاز دارید، با پزشک خود صحبت کنید.

آیا داروهای OTC را امتحان کرده‌اید و به چیزی بیشتر نیاز دارید؟ پزشک شما ممکن است یک داروی تجویزی، واکسن‌های آلرژی، یا قرص‌های ایمونوتراپی زیر زبان را توصیه کند. بسیاری از اسپری‌های بینی استروئیدی نیز با نسخه در دسترس هستند.

ایمونوتراپی به شما به تدریج دوزهای آلرژن را افزایش می‌دهد تا زمانی که بدن شما بتواند آن را کنترل کند. این درمان می‌تواند علائم شما را برای مدت طولانی تری نسبت به سایر انواع داروهای آلرژی تسکین دهد. اگرچه برای همه کار نمی‌کند، اما می‌تواند علائم برخی از افراد را برای چند سال از بین ببرد.

آیا درمان‌های طبیعی برای آلرژی وجود دارد؟

برای شستشوی بینی از ترکیبی از آب گرم، حدود یک چهارم قاشق چایخوری نمک و یک چهارم قاشق چایخوری جوش شیرین برای پاکسازی مخاط و باز کردن مجاری سینوس استفاده می شود. می‌توانید از یک بطری فشرده یا یک قابلمه نتی استفاده کنید که شبیه یک قوری کوچک است. برای تهیه محلول از آب مقطر، استریل یا قبلاً جوشیده شده استفاده کنید.

برخی دیگر تحقیقات متفاوتی در مورد میزان کمک آنها انجام داده‌اند:

باتربور: این گیاه که از یک درختچه اروپایی می‌آید، پتانسیل را برای تسکینعلائم آلرژی فصلی نشان می‌دهد. برخی از مطالعات نشان می‌دهند که خرچنگ به‌ویژه عصاره‌ای به نام Ze 339 به اندازه برخی آنتی‌هیستامین‌ها در کاهش علائم آلرژی مؤثر است.

کوئرستین: این ماده مغذی در پیاز، سیب و چای سیاه وجود دارد. در تحقیقات نشان داده شده است که مانع از انتشار هیستامین می‌شود.

گزنه: اگرچه برخی از افراد برای درمان علائم آلرژی از برگ‌های گزنه یخ زده استفاده می‌کنند، اما تحقیقات زیادی برای نشان دادن اثربخشی آن انجام نشده است.

قبل از شروع هر محصول گیاهی با پزشک خود صحبت کنید. برخی از آنها می‌توانند عوارض جانبی ایجاد کنند یا با داروهایی که مصرف می‌کنید واکنش نشان دهند.